Milaka eta milaka pertsona atzo Donostian «Covid ziurtagiriaren eta eskubideak murrizteko neurri guztien» aurka, Bizitza plataformak deitutako ekitaldian. Helburua zen krisi soziosanitarioaren aitzakiarekin egiten ari diren eskubide zibilen eta giza eskubideen urraketen kontra altxatzea, eta covid ziurtagiriaren eta gainerako neurri hertsatzaile eta errepresiboen aurka protesta egitea.
Eusko Jaurlaritzaren eta Nafarroako gobernuaren aldetik, eta oposizio parlamentario guztiaren aldetik, honako hauek urratzen ari dira: Espainiako Estatuaren Konstituzioaren 14. artikulua: Diskriminazio-egintzak, Espainiako Estatuaren Konstituzioaren 18.1 artikulua: Intimitaterako eskubidea, 41/2002 Legea, pazientearen baimen informatuari eta eskubideei buruzkoa, datu pertsonalak tratatzeko lege organikoaren 41.2 eta 5.1.t artikuluak eta Zigor Kodearen 510.1 artikulua: gorrotoa bultzatzeko krimena.
Estatu espainoleko gobernu zentrala ez da horrelako erabaki batean sartuko, hori gizateriaren aurkako delitua izango litzatekeelako
Covid pasaporteari dagokionez, autonomia-erkidegoei erabakitzeko ahalmena uzten ari dira, eta Auzitegi Gorenera jotzen ari dira batzuk, hala nola Eusko Jaurlaritza, Auzitegi Nagusiak baimena eman dezan aisialdiko lokaletan, ostalaritzan, kiroldegietan… ziurtagiri hori inposatu ahal izateko. Batzuek doktrina bateratzea nahi dute, eta hori Auzitegi Nagusiak bakarrik egin dezake. Botere Judizialaren Kontseilu Nagusia gobernu-organo bat da, baina epaileen eta magistratuen independentzia zaintzen du teorikoki, eta haren eginkizunak gobernu-izaera administratibokoak dira.
Estatu espainoleko gobernu zentrala ez da horrelako erabaki batean sartuko, hori gizateriaren aurkako delitua izango litzatekeelako. Baina arauen hierarkia bat dagoela gogorarazi beharra dago. Kontua da, berriz ere, konfinamenduen eta maskararen gaiarekin egin zuten moduan, estatu espainoleko gobernu zentralak eskumenak autonomien administrazioen esku uzten dituenean hauek beren erabakiak har ditzaten, legezkontrakotasun-joko etengabean sartzen garela, zeren eta, arau-hierarkiaren printzipioagatik, lege autonomikoak lege zentralen azpitik baitaude, aldi berean Konstituzioaren azpitik daudenak, eta nazioarteko itunen azpitik daudenak, eta Giza Eskubideen Deklarazio Unibertsalaren azpitik daudenak.
Auzitegiek aldez aurretik emandako legeak berretsi edo egiaztatu ditzakete, baina lege hori egin dezakeen organo bakarra legegilea da, hau da, estatu espainolaren diputatuen Kongresuko ganberatik zenbait lege onartzea proposatu ahal izango da. Eta, kasu honetan, jada alarma-egoeran ez gaudenez (Konstituzioaren aurkakoa izan zena, gainera), ez dago “Errege Dekretuak” onartzearen ondoriozko urgentziarik, beraz, hori ez da gertatuko.
Utz diezaiogun beldurrez bizitzeari, ikas dezagun geure burua defendatzen
Ez dezagun beldurrik izan eta has gaitezen defendatzen, hasieratik egin dugun bezala, kalean muturrekoa ez erabiliz, eta era berean ez dugu pasaporterik eramango eta ez dugu pozoi esperimentalik inokulatuko. Ez dakit hau ulertzen den; taberna batera joaten bazarete -edo edozein negoziotara-, eta bertan green pasaporte bat, baimen bat edo nahi duzuen eran deituriko bat eskatzen badizuete, halakorik erakusteari uko egin behar diozue eta defendatzen ikasi behar duzue. Eta tabernakoek jakin behar dute hori erabat legez kanpokoa dela, esaten dutena esaten dutela, auzitegiak, kontseiluak edo dena delakoak.
Negozioen aldetik, ezezkoa eman beharko litzaioke; izan ere, negozioek jasoko dutena, ziurrenik, beren udaletik edo ordezkariordetzatik agindu bat izango da, segur aski hitz hutsez bakarrik emandakoa eta ez idatziz, eta “agindu” horrek adieraziko du bezero bati pasea eskatzen ez badio arazo bat izango duela, eta zigor edo isun bat proposatu ahal izango zaiola. Hori da ulertu behar den lehenengo gauza: ez da deliturik egiten ari. Tipifikatutako delitu orok zehapena dakar. Deliturik ez dagoenez, ez dago zigorrik, zigor-proposamena baizik. Hori ulertzen has gaitezen, negozioak aurka egin beharko luke, eta uko egin beharko lioke horrelako ezarpenak egiteari, eta Udalari, ordezkaritzari edo agindua eman dionari azaldu beharko lioke berak ez duela inolako herritarri datu pribatuak exijitzeko ahalmenik. Izan ere, hori eginez gero, delitu hauek egiten arituko da: intimitaterako eskubidearen aurkako delitu bat, datuak babesteko Legearen aurkako delitu bat, hertsapen-delitu bat eta diskriminazio-delitu bat. Beraz, horrelako deliturik egin nahi ez badu, Udalari edo agindua ematen dionari eskatu beharko dio ertzain, foruzain edo jendarme bat jar dezala bere negozioaren atean. Ertzain, foruzain edo jendarme bat eskatuko dugu Euskal Herrian dauden milaka negozio bakoitzeko. Ea zenbat polizia agertzen diren. Ostalariak, gerenteak, zerbitzariak, tabernariak edo dokumentazio hori eskatzen dizunak jakin behar du ez duela horretarako ahalmenik. Baina ez du ez berak, ez polizia batek, ez guardia zibil batek, ez jendarme batek, nahiz eta autoritate handia izan. Beraz, eta edozein kasutan, lau delitu horiek egiten ari dela jakinarazi beharko zaio.
Utz diezaiogun beldur izateari, utz diezaiogun albiste sentsazionalistak, dramatikoak eta alarmistak irensteari, eta has gaitezen ahalduntzen, egin behar dugun moduan.
NAZI ziurtagiriaren ezarpena ez da inposatuko legezko praktikan, eta are gutxiago legitimoki , agerian utziko lukeelako diktadura eta autoritarismoaren ezartzea. Hala ere, saiatuko dira, saiatzen ari dira, baina hertsapen horretara iristea diktaduraren tiraniaren leihoa irekitzea da, eta hori ezin dugu onartu.
Utz diezaiogun beldurrez bizitzeari, ikas dezagun geure burua defendatzen, atera dezagun burua gora, behar dugun ahalduntzearekin eta gaizkileak ez garenaren jakitun. Izan ere, oraindik ulertu ez baduzu ere, ia bi urtez gau eta egunez inokulatu diguten beldurraren antzerki honetan, ezin dute oihala jaisteko luxurik onartu eta, beren jokalditik, antzerkiak aurrera jarraitu behar du, show must go on.
Oso manifa jendetsua eta potentea. Jendea haserre dago eta hori nabaritu zen. Zorionak antolatzaileei eta aurrera, Euskal Herria anestesiatik esnatzen ari da. Hurrengotarako maniFesta ordez, are eta potenteagoa eta ekintza indartsuekin egiten bada hobe. Hau ez da broma bat, ez gaude festetarako.
Bestetik, konstituzio espainiarra eta lege espainiarrak ez dira ezerren erreferente, zaborretara pasaporte naziarekin batera. Artikulu honetan be, marko juridiko espainiarraren erreferentzia soberan dago. Nola “gobernu zentrala”? Gobernu espainiarra motel!
Pase naziaren zapalkuntzari ez eta Euskal Herriaren zapalkuntzari ere ez!
Hego Euskal Herria Espainiako gobernupean dago, gustatu ala ez. Eta une honetan gobernu hori da erabakien erdigunea. Daukagun hierarkia azaltzen da, besterik gabe. Ni euskalduna naiz, ez naiz espainiarra, eta independentista naiz. Baina oraintxe bertan, EAJren eta EHBilduren jarrera totalitario eta zentsuratzailea ikusita, batez ere harrigarriena eta mingarriena den azken honena, ez dut pentsatu ere egin nahi Urkullu aginte bakarrarekin eta Otegiren dementziarekin egongo ginatekeenik orain, independenteak bagina. Bitxia eta harrigarria bada ere, espainiar estatuan egotera behartzen gaituen eta gure etorkizuna libreki aukeratzen uzten ez digun hierarkia horrek babestu egiten gaitu euskal gobernuaren deriba totalitario horretatik. Euskal Herria, Frantzia eta Espainiatik askatuko dugu, baina baita saldutako politikari hauengandik ere. Beste paradigma bat sortu behar da, eta gure etorkizun librea behetik sortu, herri subiranotik.
Nahiko ados Igorrekin
Ni berriz erabat ados Patrikekin. Egoera honen aurrean Ezker abertzalearen eta EH Bilduren jarrerarekin erabat dezepzionatuta sentitzen naiz. Adierazpen ziztrin bat egitera ere ez dira ausartu! Harrigarria da, baita ere, nola ezker abertzaleko 70. hamarkadako militanteak ridilulizatu nahi gaituzten pasaportea ez onartzeagatik. Badirela hori baino mila borroka garrantzitsuagoak etab. etab. Hasiera batean, nabaritzen nuen nola jendeak bazuen halako ezinegona, baña denak zain ea PARTIDUAK eta behi sakratuek zer esaten zuten. Eta orain hortara lerratuta denak. Ideologikoki GKStik geroz eta askoz hurbilago sentitzen naiz. Eta zer nahi duzue esatea ba, panorama hau baldin bada, utikan nire abertzaletasuna!
Kapitalismo europarrak herri guztietan aterabide berdina proposatu du krisis sanitario horren kontra egiteko, hau da txertoa. Aterabide bakarra, azken 25 urtez eramana izan osasun politika bakarraren ondorioek arazo berak ekarri dituelako. Osasungintzan , gogoan dut Azkunaren «Osasuna Zainduz», plan estrategikoek, hemen eta beste lekuetan , murrizketak eta pribatizazioak ekarri dituzte. Pandemiak erakutsi du zenbat beharrezkoak ditugun hurbileko hopitalak, larrialdi arinei erantzuteko, hospitalizazio laburrak eskaintzeko, PCR eta antigenikoak egiteko, oxigeno terapiak abiatzeko, etab. Oarsoaldean, EAJ bere AHT eraikitzeko 50 milioi / km xahutzeko prest agertzen denean, 100 mila biztanleek ez dute hospitalarik, Irun eta Hondarribia duten bezala. EAEko instituzioak jende eraikuntza oro bezala, sakonki alda daitezke. Eraso anti demokratikoez josita dagoen garai honetan, desobedientziara deika ari garen honetan, pasaportearen inposaketa salatzeaz gain, ofentsibara pasatu beharko genuke, hurbileko osasun sare bat eskatzeko, baliabide gehiago eskatzeko eta guztion osasuna kudeatzeko herritarron batzarrak. Bide horretan mutuen sistema desmontatu beharko da , osasun zerbitzu integrala proposatzeko. Osasun langileen eskaerak sustatu baina ere osasun antolaketa berri bat, Herritarren plan estrategikoa atondu, eztabaidatu, adostu, bultzatu, eta zergatik ez bozkatu. Bidean, zenbait udalek laguntza emateko prest lirateke ? COVID aren krisiaren zurrunetik astintze argitsua lor dezagun.
Ametsa badirudi ere , etorri handiko ameslariak izan gaitezen.
Asier, zertan zaude ados Igorrekin osorik edo zati batean? Berak hainbat gauza esan dituelako. Gauza guztietan ari bazara, esaten ari zara ez gaudela Madrilgo legeen eta bere konstituzioaren menpe? Orduan, zein da Euskal Herriaren arazoa autodeterminazio erreferendum bat egiteko? Edo gauza bera Ipar Euskal Herrian Frantziarekin, ezta? Jakina, Hego Euskal Herrian Espainiako estatuaren eta haren joko-arauen mende gaude, eta, horregatik, legeei buruz ari garenean, legeok kontuan hartzea errealitatea da, eragiten digun legezkotasuna aztertzeko.
Halako ametsak dira dagoearen hitsa hobe dezaketenak. Zeharo bat Nathalieren amets burujabeekin.
Ah, kontuz 70kadako belaunaldia gutxiesteaz.
60-70kadako belaunaldiak “inbentzibleak” dituk, egungo pentsionista borrokolarien BELAUNALDIA.
Hurrengo belaunaldia duk, egiaz, belaunaldi BERTIKALA, egun hain EPEL, INKONSTZIENTE (eta ez dut pentsatu gura “mertzenario”) jokatzen ari dena.
Larreko behien hausnar-mailara ozta-oztaz iristen dena. (Barka biezadate larreko behiek)
Patrik, espainia eta frantziaren menpe gaude, eta gustatu ala ez hori horrela dela esatera ezin gara mugatu. Menperaturik bagaude, menperakuntza hori borrokatu egin behar da. Bestela esan dezakegu, pase nazia gustatu ala ez hor dago ere… burua makurtu eta listo! Ba ez! Berriz esango dut, espainiar eta frantziar konstituzioak zaborretara, pasaporte sanitarioarekin batera.
Patrik, zuk pase nazia deitzen diozuna ofizialki “COVID ziurtagiria da”. Zergaitik erabiltzen duzu ofiziala ez den termino bat? Ba termonologiak asko esan nahi duelako, ezta? Ba zuk Urkullu buru duen administrazino espainiarrari “euskal gobernu” deitzea nazionalki zapaltzen gaituztenen terminologian jaustea da.
Ta nondik ateratzen da estatu independentea bagina Urkullu litzakeela burua? Hori frantzia independentean Vichyko kolaborazionistak buru izango liratekela pentsatzearen pareko zentzugabekeria da. Urkullu finantzarien panpin bat da (Otegi bezala) eta aldi berean espainiaren panpin bat. Aberria saldu egiten dute horiek, abertzaleak balira herria defendatuko lukete espainiarengandik, frantziarengandik eta Covid diktaduratik.
Jakina, Espainiako Konstituzioa eta nazien pasaportea zaborretara.
Baina beste bide batzuetatik zabiltza. Artikulu honen kasuan, zer legezko formari lotuta gauden azaltzen da, pase diabolikoaren ezarpenetik defendatzeko. Eta legeak, orain, diren eta datozen tokitik datozenak dira. Euskal Herriaren edo presoen eskubideen aldeko ekintza batengatik epaiketa bat baduzu, nola defendatzen zaitu zure abokatuak? Existitzen diren legeekin ez? Horrek ez du esan nahi desobeditzaileak eta intsumisoak izan behar ez dugunik, eta demokrazia gaizto horien bidegabekeria guztiak gainditzeko bideak bilatu behar ditugunik. Inposiziorik gabe gure patu politikoa libreki aukeratu ahal izatea, nazien pasaportea bezalako lege makiavelikoen mende ez egotea eta beste gauza asko, lan-eskubideak, osasun-krisiaren aurretik eta krisi horretan egonda etengabe urratzen diren eskubideak eta eskubideak. Eta ez badugu ezer egiten, gero eta okerragoa izango da. Ez dut ulertzen zergatik datorren eztabaida hau, egia esan. Artikuluan gaur egun egoera honetan dauden tresna legalak baino ez dira esaten, harrapaketa honen aurrean defendatzeko, intsumisioarekin, desobedientziarekin eta autogestioarekin batera. Egunkari hau horren adibide da. Zure iritzia Independentea.eus-eko artikulu batean idaztera animatzen zaitut, eta gauzak zuk egingo zenituzkeen bezala kontatzen dituzu, inposizio nazional zein sozialetatik ateratzeko.
Ustezko abertzaleek herria saldu dute. Ez dezagun euregatik ezer ere espero. Utz ditzagun terminologia eta horrelako txikikeriak albo batean etsaia gogor datorrelako. Asko ez gara espainiar ezta frantziar sentitzen baina gure (batez ere seme-alaben) burua defendatu ahal duen edozein legeri ongi etorria eman behar diogu. Egoera larria da eta gehiago estutuko dute. Euren helburua %100a medikamentu transgeniko horrekin txertatzea baita.
EH Bilduri eta EAJri oso ondo etorri zaie oldarraldi globalista herriak Mundu Ordena Berriaren pean jartzeko, inperialismo franko-espainiarraren aurka geratzen zitzaigun erresistentzia apurra kentzen saiatzeko, besteak beste.
Inoiz ez genuen pentsatuko okupazio-indarren legeen pean babestu beharko ginatekeenik, kolaboratzaile indigenek beren herriaren aurka egiten duten hondamendia geldiarazteko.
Kontraesan bat da, prestatua ez geuden egoera bati aurre egiteko onartu behar dugun terminoetan. eta modu eraginkorrean borrokatu ahal izateko ezinbestekoa zen behin-behineko gobernu bat izatea, nahitaez bete beharreko herri-agindu baten pean erresistentzia gure arau eta lege propioekin gidatu ahal izateko.
Herri Mandaturik eta okupatutako herritik datozen orientabideak bete eta zuzenduko dituen Behin-behineko Gobernurik gabe, gai honek ezin gaitu orain banatu.
Fenomeno berri baten aurrean gaude non Estatu okupatu bateko kide sentitzen ez diren pertsonak, gu bezala, genozidio honen aurka egiten duten.
Errendituak, kolonoak eta amertzaleak -auzi nazionalari dagokionez- elkarrekin desfilatuz eta borrokatuz, herri honen eskubideak aldarrikatzen bizitza osoa eman duten iruzurgile eta ustelduek inposatu nahi diguten Diktaduraren saiakeraren aurka, eta egia esan, aspalditik delinkuentzia inperialista antolatuaren kide eta morroiak izan direnak.
Bizirik irauteko borroka honekin bat egiten duten aliatu berriekin geratuko naiz, eta salatu eta herri gisa gure desagerpena bilatzen dutenei aurre egingo diet.
“Krisi” honek gutako bakoitza erabat biluztu du.
Inklusiboa, batua eta lineala den askapen mugimendu bat sortzeko aukera dugu eta lan, borroka eta esfortzu horretatik, nazio arazoa hobeto ulertu eta indartuko den aukera dezente.
Inperialismoaren aurka, herria.
Auzokrazia Diktaduraren aurrean.
Hau ez da ikusten… EITBn! eslogan graxioxoarekin eta PP edo VOX-i bozkatuko dion (bozkatzen badu) tipo batek esan zizkigun egia borobil haiekin (bestelako astokeria batzuekin batera nahaspillatuta jakina) gelditu ninduNan atzokoan, ikaragarria baino egia berdaderoa!! Osasuna Askatasuna (eta Anarkia)!!
Argi daukat pertsonaren oinarrizko eskubideak errespetatzen ez duen inorekin ez dudala ezer konpartitu nahi. Eta gaur egun, zoritxarrez, ustezko abertzaleak diren politikarien artean ez dut ikusten pertsonaren eskubide eta askatasunekiko inolako sentsibilitaterik. Sentitzen dut baina ez dut nahi inolako aberririk oinarri hori gabe.
Azken aldi hauetan konturatu naiz euskaldun gehienok benetako kultura demokratikoaren gabezia izugarria daukagula. Autokritika eginez, uste dut arazo nazionalaren inguruan ia beti aritu izanak norbanakoaren askatasunaren kontzeptutik oso urrun eduki gaituela hamarkada luzez.
Zerbait eranstearren informazioari: 40.000 lagun elkartu izanaren estimazio bat, (http://www.ekaijournal.info/2021/12/extraordinario-exito-de-la.html).
Patriki erantzuna.
Nahiko ados esaten dudanean, da ez garela oinarritu behar argudio legalista zentralistetan gure burua defendatzeko,une batean komenigarria zaiguna kontrakoa bilakatu daitekeelako. Ados nago oportunistak izatearekin,baina beste bat haienfetitxismoaegitea.Adibidez antzeko zerbait gertatu zitzaien euskaldun askori foruen, komunalen eta burujabetzaren alde Karlismoan lerratu zirenean Españako errege bat defendatzen.
Eta besteoi esan burujabetza defendatzea ez dela halabeharrez partidu eta estatuen kaiolen markoetatik egin behar. Euskal instituzionalismotik jasaten ari garenak ez gaitu madrilen besoetara bota beharrik.
Asier, zurekin ados banago. Baina artikuluan ez da inoiz esaten Madrilen besoetan jartzeko. Gehiagotan esan dut, eta hau azkena da, kasu honetan legezko tresnak dira Eusko Jaurlaritzak (Gobierno Vascongado) inposatutako pasaportearen aurkako defentsarako. Nik uler dezaket gobernu zentralarena beste termino batez alda nezakeela. Kritikarako prest nago. Baina gauza bat da kritika konstruktiboa, eta beste bat komentario paternalista bat, “Motel” deitzea, “Tikismikis” moduan. Egiten duena erratu egiten da, gaztelaniazko errefran bat esaten du, ba hori.
Eskerrik asko Patrik zure kazetari lan honegatik, informazioa eta iritzia emateagatik. Animo!!!!
ados Patrik
Eskerrik asko zuri Aitor. Garai hauetan, gai honen inguruan aurpegia emateak ondorioak ditu. Hala ere, ni oso pozik eta animatuta nago proiektu honetan parte hartzen. Kritika kosntruktiboak onartuz eta akatsak egin ditzakedala jakinda. Besarkada!!!
Poza ematen du handia, holako energia bat mugitzen ikusteak. Hain da gogorra gertatzen ari dena!
Gogorra? Beharbada bizia, esan behar genuke, bitxia, Bitxialdian gara!
Eta zailtasunak, estutzeak, zapalketak dauden proportzioan dauzkagu sorpresetarako, ekintzarako, sormenerako aukerak, etengabeko deiak. Har dezagaun hortik! Eta eraman dezagun abenduaren 18ko Donostiko energiarik ederrena eta oparoena eguneroko egoera premiazko ugarietara.
Azken aldian seme-alaben institutuan, Bilborako trenean eta herriko liburutegian izan ditut gora-behera estuenak, astean bat, bai, bataz beste.
Pozaldiak ere ugari, egunero eta gaueroko kaleko giroko herritar xeheengandik.
Oso argi daukat, Euskal Herria politikari ustel eta inkonpetente hauen mailatik oso gora dabil, zorionez!
Aisialdi guneetan, esaterako, gozatu dugu bai, urritik-edo, kalean, tabernan, dantzalekuan. Nolabaiteko ihesgune bat, sistema kontsumistaren logikan, eta norbere kolkoko atzera-aurre eta kontraesanetan, beti ere.
Orain, ginda, hor ere estutzen hasi zaizkigu berriz ere: “aisialditik, arte eta kultura inguru nagusietatik kanpo, pasebako alaenak!“ Hori da hasierako kolpea, barriak baltzetik begiratzeko joeran.
Baina, egia esan, kalera etorri, eta han, beste errealitate bat dago (sarean ere ekimen interesgarri hau, kasu: http://kulturgileakgara.info/). Kalea nabarduraz betea dugu, askoz errealagoa, zintzoagoa, askoz animaliagoa, inkontzienteagoa ere bai. Eta askoz, askoz dibertigarriagoa, bai!
Urrian, hiriko gaugiroan berriz murgiltzeko aukera erreztu jakunean, eta gogoz profitatu guk, hantxe lunpenean (beti nago, berba eder hau be euskeratik ete, lunpen/ilunpean 😉) ikusten genuen argia batzuek.
To, taberna-kale herrikoienetako hori, distantziak-eta bete behar ei genduzen garaian, maskara barik egotekotan,…eta ostegun gabaz, bata bestearen gainean, ehundaka gazte eta beti-gazte i/e-rreflexiboki desobediente!
Hortxe erreferendum bat, etorri jakun, noraino gauden zer edo beste sinestuta edota betetzeko gogoz. Edo noraino ematen diogun garrantzia ahotik kendu ezinik gauden gaiari.
Gau hartantxe, tira-bira bitxiok tarteko, duela hilabete batzuk agurtu nuen irratia aterpetzen duen etxera zalantzati hurbildu, “egin dezadan Kafe Antzokian kuku bat, ze kontxo, ea zer giro!”, eta haxe gorakada, sasoi bateko ohiko gaugiro alai hura bertan!
Luzatu jakun gaua, “bizitza bueltan, bizitza bueltan!” ingurukoei alai, euforia modukoak harrapatua, dantza eta dantza.
Bitxialdi honetan beti, non estuago, hantxe ederrena sortzeko aukera, hantxe irri batez egoera modu xelebre batean eraldatzeko modua, har dezagun horrela!
Eta estutze horretatik etorri jaku be Donostiako manifestaziotik heltzen zaigun gorakada sentsazioa.
Joan guraz eta joan barik geratu ginen gu, zalantzak zalantza, lagun aspaldi ikusi bakoakazko koadrila bazkaria genuelako, aspaldi egun horretantxe markatua.
Eta orduantxe, bazkari egun hartan be agertu jakun eguneroko gai pisua, azken uneko ezustean. Zailtasunak, emozioak, estutzeak, komunikazio arazoak, zapuzte eta berriz gora etortzeak, alternatibak proposatzea,… bazkari egunaren bezperatan esan zigutelako, pasaporte bakoek “kanpo behar zutela”. Eta gure arteko gora-behera franko hori dela eta, jakina!
“Biba besta, biba Pellot!”, garai bateko axolagabekeria umetar hutsera itzultzeko eguna izan behar genuen alkartze hura, tipa-tipo heldu seriosken arteko esate, isiltze eta emozio ilunagoek tindatu zuten franko. Zorionez, betiko barre, trufa eta istorioak tartean beti ere.
“Faxismoari joko egin behar ote diogu ala alternatibak sortzeko gai gara, lagunarteko urteek urratua berrindartuz?” barru-barrutik, kostata atera eta mahai gainean jarri genuelako gordin.
Bitxialdian koadrila bazkari bitxia izan genuen, jakina! Manifan ziur aski errezago eta gustorago egongo ginatekeela jakinda ere. Eutsi genion hala ere, zelanbait. Bizirik atera ginen guztiok eta koadrila bera bebai, esan daigun.
Eta aurrez uste baino askoz goizago etxera ;-), neke-triste eta dantzarako gogo barik. Hala ere, espero dot, lagunartekoa indartuta, garai zailotan.
Udabarrian etxean hartuko ei dodaz beste bazkari baterako, beroaldian bota nedunez gonbitea, “biba besta, biba Pellot!”. Haietako gehienak Mundakan bizi nazen hamarkada luzean etxean egon bakoak dodaz (laguntasun higatuaren seinale?).
Eta badatoz, udabarrian, besta egitera, etxera, holantxe erabaki gendulako:
abenduaren 18 hartan,
jasoa dago aktan.
ez ginen energia faltan
argi da hori bistan ;-)!