Arrisku taldean nago eta laborategira eraman naute azterketa sakonagoak egitera. Gizon, txuri, cis, hetero, heldu, euskalduna naiz eta gaiztoa izateko zantzu guztiak ditut, ez ditut goizero autogorroto eta erruduntza aitorpenak egiten eta, hori gutxi balitz, iritziak plazaratzeko joera desegokia erakusten ari naiz.
nire laginak jaso eta laborategi soziomikroskopioan aztertu ditu, mikromatxismo, mikroarrazismo eta pribilegio andana aurkituz
Polizia sozientifikoak nire laginak jaso eta laborategi soziomikroskopioan aztertu ditu, mikromatxismo, mikroarrazismo eta pribilegio andana aurkituz. Horietaz gain, ulertu ezin izan ditudan ingelesezko beste gaixotasun andana: mansplaining, blackfacing, notallmen… Ezin guztiak gogoratu, baina txukun sailkatu eta nire aurkako froga txostenean bildu dituzte. Epaiaren zain nago eta aurrekariek ez dute ezer onik iragartzen.
Adituak hamaikak aldera kafetegira joan dira eta bakarrik geratu naiz, hotzak, ipurdia agerian uzten didan mantala jantzita. Beraien atzetik joan dira poliki lurrin, desodorante eta makilaje usainak. Aspertzen nintzen neurrian, haien azpian ezkutatutako kiratsa somatu dut pixkanaka azaleratzen. Zaborrontziren batetik zetorrela pentsatu dut hasieran eta handik hona ibili naiz bila, baina ez, ez zen zaborrontzietara mugatzen. Besaulki batetik zetorrela otu zait gero, adituren bat aulkiari itsatsita usteldu zelakoan. Bai, besaulkiei kiratsa darie baina mahaiei ere bai, baita teklatu eta mikroskopio elektronikoei ere. Lurrunen behelainoa desegin ahala, keruak inguratu nau leku eta objektu guztietatik.
Mikroustelkeria dela Laborategi Soziomikroskopikoa berotzen duen erregaia
Atea ireki denean txintxo plantan eseri naiz adituak kafetegitik zetozelakoan, baina ez, adituek kafetegian zerraiten. Garbitzailea sartu da, andre beltxaran txiki bat gurdiari bultzaka, eta bere protokoloei ekin die: zaborrontziak hustu, garbikariak zabaldu, zapiarekin igurtzi… Egunonak opa dizkit adeitsu, eta ea han zertan ari nintzen galdetu. Kontatu didanez, ohikoa da aztergaiok “potrokoloak” bete eta gero han ahaztuta gelditzea. Ea ondo nengoen, eta nik baietz, baina usainak nazkatuta nengoela eta ea ote zekien nondik zetorren.
Mikroustelkeria dela erantzun dit.
– Nola mikroustelkeria, zer arraio da hori?
– Bai, laborategia elikatzen duena.
adituek egunero eramaten dute etxera beren mikroustelkeria poltsakada: jateko, hipoteka ordaintzeko, eta oporrak, eta seme-alaben ikasketak…
Eta bere lanaz jardun zait luze, patxadaz. Kontatu dit laborategiko makineria mikroustelkeriaz koipeztatzen dela, adituek egunero eramaten dutela etxera beren mikroustelkeria poltsakada: jateko, hipoteka ordaintzeko, eta oporrak, eta seme-alaben ikasketak… Mikroustelkeria dela Laborategi Soziomikroskopikoa berotzen duen erregaia. Baina ez hori bakarrik; eraikineko beste bulego askotan ibilia dela lanean eta berdin-berdin daudela mikroustelkeriaz koipeztatuak, etorkinentzako lan poltsa agorrezina dela usaina garbitzen aritzea, baina lapiko zulatua urez betetzea baino zailagoa dela Jauregi Ustelari usaina aldatzea, kiratsa beti datorrelako lurrunari aurrea hartuta.
Baina nola egongo da ba dena ustela? Jende jator askoa ezagutzen dut asmo onez Estatuarentzat lanean. Gainera, hor daude zerbitzu publikoak, Osasungintza, Hezkuntza, Zerbitzu sozialak….
Garbitzaileak, bere mendeetako pazientzia apalaz, erantzun dit baietz, hala dela, bihotz oneko jendea aurkitu duela han eta hemen, baina aginduak goitik behera datozela grabitateak erakarrita, eta agindu horiek handikien nahierakoak direla. Eraikin berean egiten dutela lan irakasleak zein katxiporradunak, etxegabetzen duenak zein zerbitzu sozialekoak, militarrak eta erizainak, denen artean osatzen dutela Jauregi Ustela eta mikroustelkeria dela hura berotzen duen erregaia.
Jauregi ustelaren sotoetan “gizarte zibila” esaten dioten horren artxipelagoa bizi da, haiek ere grabitateak lurreratzen dituen aginduak betetzen mikroustelkeria-apurren truk.
Jantzi eta alde egiteko asmoz abiatu naiz, baina oraindik ez dut irteera aurkitu.
Ze ona Asier!
Hemen nago barrea eta mikroustelkeriaren kiratsaren nazka artean irakurtzen.
Energetikoki dentsoak diren esperientziak bizitzea nahitaezkoa denean idatziz garbitzen dugu pairatutako dentsitate energetiko jasangaitza.
Eskerrik asko partekatze eder honengatik!
Oso ona Asier! Benetako gertakarietan oinarritua. 😖
Bai, gaurko makro teknofaxismoaren azpian.
Elkarrekin bilatuko dugu Jauregi Usteletik ateratzeko bidea, bilaketa bera izango da irteera, bideak helburuarekin bat egin dezala.
Irakaskuntza osoa eta beste edozein gizarte zerbitzu, gaur egun, mikroustelkeria andana batez koipeztaturiko makineria MAKROUSTEL bat besterik ez da.
JAUREGI USTEL batean bizi gara, bertan “lan” egiten dugu ere, engrasadore). Hobeto ezin da irudikatu.
USTEL HERRIA.
Inoiz baino bistarago dago, itxurakerian “uger” (“igerian”, bizkaieraz)
Aupa hi!!!
Ez genian hire “literato” alde hau ezagutzen, nik ez behintzat. Oso ona!
jajaja ze ona
borobila
“Artista” nauk ni, bai, neure eskalatxoan, eta neure arte lan gorena, aurton bertan, iraKAKAzkuntzatik ihes egin izana izan dek. Ihes egin ahal izatea eta hala egitea, ni nauken irakasle eta hezitzaile bokazionala izanik, ez dek berakuteko kontua.
Nik neuk, klasea emango nian (eta hartuko ere), neure funeral bisperara arte. Oso haserre eta mindua negok horrengatik. Irakaskuntza berez beharko lukeen artea, kakamolde ustel honetan bihurtzen ikusi izanagatik, beti ere horretatik nahiko izan duen arren. Oraingo honetan, “satanarioen” pare geudek “irakaslelook”, lehen aldiz. Ederra ohorea!
Berriro irakurri dut artikulua, Asier. Gustatzen zaizkizun abesti horiek bezalakoa da, eta behin eta berriz jartzen dituzu. Ez nion erreparatu esaldietako bati, “CIS” hitzari. Ez dakit nola beste batzuetan ez dudan ikusi. Zer zen ez nekienez, esanahia bilatu dut. Jaiotzean sexu “femeninoa” esleitzen zaien pertsona gehienak neskatzat edo emakumetzat hartzen dira. Sexu “maskulinoa” esleitzen zaien pertsona gehienak bezala, mutil edo gizontzat hartzen dira. Pertsona horiei zisgenero (edo cis) esaten zaie. Jajajaj, detaile bat geratzen zitzaidan, zure idazkian koma bat ere ez duzu soberan. Izen eta kalifikatzaile ugari sortu dira, eta txikitako kanta hura gogorarazten dit, honela esaten zuena, erderaz: “Ipurdia kakaztuta daukazu, pixa eginda, eta dena mierdaz beteta. Ez esan inori, askari ona duzu eta “.