James Corbett kazetari independentea da, 2004tik Japonian bizi dena. 2007tik hona, The Corbett Report idatzi eta ekoitzi du, informazio iturri online eta multimedia bat. James libertario anarkista da, errepublikazalea eta humanista. Kanadan jaioa, Calgaryko Unibertsitateko BA batekin graduatu zen eta Dublingo Trinity Collegeko masterra dauka filosofia eta literatura anglo-irlandarrean.
James Corbett-en “Konfinamenduez eta itxierez inork esaten ez duena” bideoa / lbry.tv
TRANSKRIPZIOA:
“Hau da James Corbett, corbettreport.com-ekoa.
2006. urtean, Albuquerque-ko (New Mexico) DBHko 15 urteko ikasle bat 3. postuan geratu zen zientzia eta ingeniaritza lehiaketa batean, patogeno infekzioso baten zabalkundea geldiarazteko proiektu batekin. Larrialdi pandemiko baten testuinguruan, ordenagailu bidezko simulazio bat erabili zuen, eta bere aitaren laguntza eduki zuen bere lanaren garapenean. Eskolarako proiektu hartan, argudiatu zuen gaixotasunaren zabalkundea frenatzeko gobernuek irakaskuntza-zentroen itxiera, haurrak etxean mantentzea eta gizarte-urruntzea aplikatu behar zituztela. Sinesgaitza bada ere, 3. postuan geratutako eskolako zientzietako proiektu hura, zuzenean lotu dezakegu mundu osoko gobernuak gaur ezartzen ari diren konfinamendu politikekin.
Alabari ordenagailu bidezko simulazioa egiten lagundu zion aita hura, alabaina, ez zen nerabe bati ikasketetan laguntzeko prest dagoen edozein aita arrunt, baizik eta, Sandia National Laboratories-eko ikertzaile bat zen. Une hartan, Amerikako Estatu Batuen Segurtasun Sailarentzat lanean ari zen larrialdi pandemikoentzako erantzunen planifikazioaren arloan. Ikastetxeak ixteko, eta beharrezkoa balitz lantokiak ere ixteko gizon honen proposamena, parte batean bederen, bere alabaren institutuko lan-proiektuaren baitan garatu zuen.
Konfinamenduak eta itxierak defendatu dituztenek, ikusi dute politika horiek urte honetan eragin duten suntsipena eta heriotza, eta hori bizitzen ari gara oraintxe. Ez da soilik jendeari bizitzeko bitartekoak kendu zaizkiola. Ez da bakarrik, konfinamendu eta itxiera hauen ondorioz, erabateko pobreziara bidaltzen ari direla. Orain, egia ukaezina da konfinamenduak eta itxierak defendatzen eta bultzatzen dituztenak, biztanleriaren parte bat heriotzara bultzatzea defendatzen ari direla. Une honetan, baieztapen hau ukatu ezinezkoa da. Hilabete batzuen atzerapenarekin bada ere, Osasunaren Munduko Erakundeak ere onartzen du: David Nabarro profesoreak dioenez; “OMEk ez ditu egokitzat jotzen konfinamenduak eta itxierak birus honi aurre egiteko bitarteko gisa. Datorren urte honetan oso litekeena da munduan pobrezia bikoiztea honen ondorioz. Baliteke haurren desnutrizioa bikoiztea ere, haurrak ez direlako eskolan otordua egiten ari eta familia pobreetako haur askorentzat hori da eguneko otordu nagusia. Hau mundu mailako katastrofe izugarria da, beraz, munduko agintari guztiei erregutzen diegu konfinamendua bazter dezatela birusaren zabalkundea kontrolatzeko metodo gisa. Gara itzazue hori egiteko sistema hobeak, lan egin ezazue elkarrekin eta ikas ezazue elkarrengandik, baina gogoratu konfinamenduek eta itxierek sekula gutxietsi behar ez den ondorio bat daukatela: pobreak askoz pobreago egiten dituela”. Puntu honetan espero daiteke konfinamenduak hil egiten duela frogatzen duten datuak ematea, nahiz eta ez lortu konfinamenduak diseinatu eta aplikatzen dituzten horien kontzientzian barneratzea, obserbazio ukaezin horren datu gordinak mahaiaren gainean jarrita ere. Izan ere, beraiek dagoeneko erabakia daukate autoritate morala direla munduan milioika jenderen konfinamendua gauzatzeko eta defendatzeko, bakoitza bere etxean preso edukiarazteko autoritate morala daukatela.
Baina nik nirean jarraituko dut: aipatuko dut, esate baterako, ehunka medikuk politikariei itxierak eta konfinamenduak amaitzeko erregutuz egindako adierazpen eta eskaerak. Seinalatuko dut, halaber, ikerketa bat aurreikusten duena zenbat ehunka pertsona hilko diren ospitaleetan minbizi-kirurgiak bertan behera uztearen ondorioz. Aipatuko dut Well Being Trust erakundearen ikerketa bat agerian jarriz 75.000 estatubatuar hilko direla desesperazioaren zuloan, alkoholaren eta beste drogen gehiegikeriaren eta suizidioaren ondorioz. Hori aurten bakarrik, konfinamenduaren ondorioz. The Lancet agerkariaren beste publikazio batean espero da 265 milioi gizaki elikagai falta larrian aurkitzea, eta 125.000 haur desnutrizioaren ondorioz hiltzea, konfinamendu hauen ondorioz.
Baina, lehenago esan bezala, heriotza guzti hauetatik bat bera ere ez dute garrantzizkotzat jotzen, dirudienez, aldez aurretik erabakita daukatenek populazio orokorraren sektore zabalak konfinatzeko arrazoia daukatela, eta gosez hil daitezen gaixotasun bati frenoa ezartzearen izenean. Epidemiologoak ere berdin (urte honetan guztian bere aurreikuspenetan hanka sartu duten horiek), kutsatutako guztien % 1 baino gutxiago hilko duela dioten gaixotasun horrentzako frenoaren izenean.
Hau inoiz ez zen diseinatu pandemia bat gerarazteko. Konfinamenduen eta itxieren defendatzaileek ere ez dute pandemia bat geratzearen alde egin, baina nolabait ahaztu egin da hori, eta “kurba etzanagoa egiteko 15 egun” bihurtu da Bio-segurtasunaren Estatuak bere biztanleriaren gain edozein neurri drakoniar aplikatzeko karta zuri amaiezin bat. Politika horiexek egongo lirateke diktadore izateko edozein izangairen eginbeharren artean, zalantzarik gabe. Ez soilik herritarrak bere etxeen barruan itxiaraztea, baita kontaktuak trazatzeko eta mugimenduen jarraipena egiteko app eta bestelako metodoen bidezko zelata jarraitua, eta azkenean, biztanleria txerto esperimentalak hartzera behartzeko proposamenak ere, Estatuaren agenteek jendearen borondatearen aurka indarrez aplikatuta. Hau ez da onargarria. Ezin dugu onetsi hau mantentzea. Uko egiten badiogu gure eskubide oinarrizkoenari (gure etxetik kanpo oina jartzeari), orduan uko egiten diogu gure gizatasunari. Humano egiten gaituenaren parte garrantzitsu bat kentzen zaigu Covid-19 delakoaren zabalkundeari aurre egitearen izenean.
Baina albiste onak daude garai ero honetan bere sena eta zentzua mantendu ahal izan duten horientzat: ez dugu plan hau baztertzeko estrategia konplikaturik behar, ez daukagu inorengan delegatzeko ezta gobernuari baimenik eskatzeko beharrik. Ez daukagu inongo alderdi politikorekin bat egin beharrik, ezta protesta mugimendu partikularrekin bat egin beharrik ere. Egin behar dugun guztia legez kanpoko agindu hauei desobeditzea da. Lortu baduzu zentzua osorik mantentzea, eromen orokortu honen erdian, txalotzen zaitut eta ziurtatu nahi dizut ez zaudela bakarrik. Mundu osoan jende asko, asko, aginduak desafiatzen ari da. Konfinamendu eta itxiera hauen aurka protestatzen, altxatzen eta desobeditzen. Jakina, enpresa handien kontrolpean dagoen prentsak ez du nahi zuk jakitea desobedientzia aukera bat dela, eta ez gaituzte horretaz informatuko. Baina desobedientzia aukera bat da. Ireki zure negozioa. Irten zaitez etxetik. Ez baimenik eskatu. Desobeditu.
Oraindik konfinamenduak eta itxierak defendatzen dituztenak, animatzen ditut defenda dezatela seme-alaba nerabeak konfinamenduen efektu zuzenez suizidioaren ondorioz galdu dituzten gurasoen aurpegietan. Animatzen ditut esatera guraso horiei bere semearen edo alabaren heriotzak ez duela axola, ez delako Covid-19aren heriotzen zerrendetan kontatzen. Edota defenda dezatela konfinamendu hauen ondorio zuzenez dagoeneko bere senide maiteak galdu dituzten hamarnaka milaka pertsonen aurpegian. Edo defenda ditzatela konfinamendu metodo hauek luzatuz gero hilko diren ehunka milakaren aurrean. Konfinamenduak eta itxierak defendatzen badituzu, gizakiak eta familiak suntsitzearen konplize zara. Mundu osoan milioika gizakiri sufrimendu neurtezina eragitearen konplize zara. Gizarteko behartsu eta zaurgarrienak pobrezia are handiagora bultzatzearen konplize zara. Hilketa baten konplize zara.
Oraintxe lerro bat gurutzatzen ari da gizateria. Historiaren zein aldetan zaude zu? Har ezazu zeure erabakia segituan, eta har ezazu zuhurtasunez eta zentzuz, garai honetako zure ekintzak ez baitira ahaztuko. Jakinaren gainean zaude”.
Txalotzekoa da James Corbett-en diskurtsoa. Erabat ados nago!
Hedatu behar dira horrelako mezuak.
Guztiz ados. Hitza argi ta garbi bota dituenak James Corbett-ek.
Herrien aurkako suntsipen honetan hilketaren konplizeak daudela eta gaur egun herritarrak babesten saiatuko diren jendea gero eta gehiago azaleratuko den errealitatea ikusteko dugu.
Ez al zaizue izututa dagoen hainbeste jende hilketa konplize bihurtzea pasatzea denik? Eta asko pasatzea, gainera? Gauza interesgarriak esaten ditu baina hori desmasia da.
Berriro diot nahiz eta nire iruzkina atzo ezabatua izan: Corbettek esandako gauza batzuek kontuan hartzekoak dira hausnarketa kolektibo bat izan dezagun baina hilketen konplize hainbeste eta hainbeste jende izutu izendatzea gehitxo, desmasia bat iruditzen zait, ez dugu ezer aurreratzen halako salaketekin.
Arrazoia duzu Gorka, hilketen konplizidadearen esaldiaren hautaketa lekuz kanpo geratu da zabaldu den bezala, pena, eta Corbett-en jarrera eta artikuluaren osotasuna ez du isladatzen ondo.
Badirudi erruaz eta zigorraz ari dela autorea, Juan Luis Zabalak nonbaiten azpimarratu zuen bezela arrazoi osoarekin, itxura hori ematen duelako laburpentxoak, mezu negatiboa ateratzen dud alegia. Pena da, atzeraka ematen duelako, eta askok hori bakarrik irakurrita ez dute jarraituko, eta jarraitzekotan, baldintzatuak irakurriko dute, nahiz eta berezko mezua ez zen horrelakoa.
Artikulu osoa irakurri nuenean, eta jarraitzen dion azken parrafoa bukatuta, beste moduan sartu zitzaidan, ez da zigorraz edo erruaz ari, auto kontzientziaz eta erantzunkizunaz baizik, eta ahalduntzeaz, edo horrela ulertu nun nik behintzat, mezu baikorraz. Baina aurretik ezagutzen nuelako da. Bestela, hori gertatzen da. Arrazoia duzue…
Oraintxe lerro bat gurutzatzen ari da gizateria. Historiaren zein aldetan zaude zu? Har ezazu zeure erabakia segituan, eta har ezazu zuhurtasunez eta zentzuz, garai honetako zure ekintzak ez baitira ahaztuko. Jakinaren gainean zaude”.
Gorka, mezua ez zen ezabatu, denetatik iristen da, spam eta guzti, eta banan banan moderatu behar dira mezuak, batzutan ez dago inor libre horretarako eta orduak pasa daitezke, bereziki egun hauetan. Urte berri on!