Kapitalismoaren ezaugarri nagusienetako bat da jakintzen pribatizazioa eta merkantilizazioa: modu kolektiboan eta elkarrekintzan garatutako ezagutzak elkarrengandik isolatutako jakintza eremuetan kaiolatzen ditu, lehenik; eremu bakoitzarentzako aditu-jainkoak sortu, ondoren; aktore-ikusle pasibo harremana ezartzen du “aditu” eta “ezjakin”-en artean; eta jakintzak merkantzia bilakatzen ditu. Ez subjektibitate kapitalistaren izenean, noski, objektibitate zientifikoarenean baizik –objektiboak objektuak direla idatzi zuen inoiz Eduardo Galeanok, ordea–. Gure buruen heziketa Hezkuntzaren eta Hezitzaileen esku, emozioak Terapiaren eta Terapeuten esku, ekonomia Zientzia Ekonomikoaren eta Ekonomialarien esku, politika Politika Zientziaren eta Politikarien esku… Informazioa Kazetaritzaren eta Kazetarien esku.
Eskerrak ezjakin konformagaitz tematiei, arloan aditu edo profesional izan gabe ere hezkuntzan, ekonomian, politikan, kulturan edo dena delakoan baimenik gabe eskua altxatu eta parte hartzen dutenei. Eskerrak, informazioaz eta kazetaritzaz ari garela, Nafarroako Kontuz! edo Arabako Adi! moduko elkarteei, hamaika herritarren eta mugimenduen blogei, webguneei eta sare sozialei. Beren txosten, ohar, salaketa, kritika, iruzkin, irudi, lekukotasun, hausnarketei. Urrunago joan gabe, Kutxikotxokotxikitutik blogeko lagunek abiatutako ikerketa zorrotzik gabe aste honetan Gasteizko etxebizitzen turistifikazioari buruz argitaratuko dugun Esku batekin etxeak erosi, bestearekin araudia moldatu erreportajeko mamiak ez luke argia ikusiko.
Noski denok ez dakigula denaz eta neurri berean –beharrik ere ez–, baina horrek ez du zerikusirik jakintzen arloko obedientzia eta delegatze logika hierarkikoarekin. Informazioa eta kazetaritza garrantzitsuegiak dira hedabideen eta kazetarien eskuetan uzteko. Zaborra eta distira, bietatik asko dago kazetaritza profesionalean zein ez-profesionalean: kalitatean, etikan, zintzotasunean, zorroztasunean dago gakoa. Eskerrak kalitatezko informazioaren militante ez profesionalei. Beraiek gabe pobreagoa litzateke informazioa, eta kazetaritza independentea egin nahi duten proiektu profesionalek eskuak lotuagoak lituzkete. Beraiek gabe zailagoa litzateke behetik, ezkerretik, txikitik eragitea.
Argian argitaratuta estreinakoz 2021eko maiatzaren 31ean
• Irakurri duzunarekin lotuta:
Noski kazetaritza ez dela soilik kazetariona
AITOR UNANUE – 2021eko ekainak 18
Bikaina zure testua, Zigor. Ñabardura bat egitekotan, jakintsu kaiolatu kapitalistek aspalditik ezarri nahiean dabiltzan ideia bat: emozioen eta sentimentuen berdintze hori, alegia, eta ez dira gauza bera, ezta gutxiago ere. Baina erabat ados nago zuk esandakoarekin, ezkerretik, behetik, txikitik.
Ongi izan eta bizi-poza opa dizut.
Iruña-Veleian kasuan kazetariak oro har zer diren ikusi nuen eta orain bizi dugun fartsa honekin ere agerian gelditu da. Ezin da orokortu salbuespenak daudelako. Independenteak adibidez kazetari askori lana nola egin daitekeen erakutsi die. Beldurrarekin jokatzen baduzu ezin duzu lana ondo burutu.