[2020 urteak ekarri digun garai kezkagarri honek dituen ondorio harrigarrien parean, nire iritzia emateko, zuekin partekatzeko gogoak bultzatzen nau lerro horien belztera beste artikulu honetan.]
Merkatarien protestak biderkatzen ari dira, Lapurdi, Behe Nafarroa eta Xiberoako hainbat herritan; lan egiteko, lotura soziala mantentzeko eta herriak bizirik atxikitzeko aldarria errepikatzen dute plaza ezberdinetan.
Itxialdi berri honek, milaka langile kale gorrian utziko dituelarik, saltzen segitzeko eskubidea uzten zaien munduko lau erraldoiak, mila milioika irabaziz egunero, basaki aberasten segitzen dutela ohartarazten dute ere.
Herritarrak ere mobilizatzen hasi gara hiru lurralde horietan, hainbat protesta deituz, askatasunen eta eskubideen kontrako neurriak salatzeko eta horien ondorio kezkagarri ainitzez ohartarazteko.
Kolektibotan antolatzen hasi diren herritarrek ohar batez honela azaltzen dute protestaren zergatia:
Covid-19, jendea lerrokatzeko ustekabeko parada
Auzia ez da eritasun honen errealitatea ukatzea, baina neurri autoritario eta sinesgaitzak ez onartzea.
Duela hilabete batzuk, gerla hotsez mozorroturik, lehen itxialdia bizi izan genuen. Gero, birusa soilik arratseko 9etatik goiti kutsakorra balitz bezala, etxeratze agindua jarri ziguten eta ondotik, lanera joatera eta erosketen egitera baizik baimentzen ez duen bigarren itxialdia. Gozamen pertsonal eta kolektibo iturri den guztia lanjerosago eta osasunarentzat kaltegarriago dela baieztatuz.
Alta, denek dakigu izurrite hori jendartearentzat sozialki askoz leunagoa izanen zela ospitalea ez bazen jarduera errentagarria bilakatzeko helburuarekin kudeatua izan.
Haatik, inongo lotsarik gabe, gobernariek, menpeko zientifiko batzuk lagundurik, harrotasun handiz guretzat on dena dakitela sinestarazi nahi digute, zer nahi gerta ere. Ba al gara, une oroz, gure mugimenduak eta egintzak justifikatzera behartu haur arduragabeak? Eritasun honi aktiboki buru egiteko zozoegiak ote gara?
Zintzoki lanera joan eta etxera sartzen garen bitartean, salmenta enpresa eta saltoki numeriko handiek dituzte beren etekinak gizentzen, horiek denak langileen esplotazioaren txapeldunak direlarik, eta kutsatzaile galantak. Ber horiek ez dute osasun krisi hau igurikatu gobernuaren faboreez baliatzeko: mugimendu sozialen kontrako zapalkuntzak ez ditzagun ahantz (lan legea, erretretak, Jaka Horiak, ekologistak, auzo herrikoiak…).
Gureaz hitz egiteko, herriko plazak berreskuratuko bagenitu? Inposatzen diguten bakartasuna hautsiz, benetako harreman sozialak birlotuz, konexio elektronikoetatik at? Elkarren arteko mesfidantza eta beldur gabeko eztabaidak piztuko bagenitu? Ez al da garaia gure bizi baldintzak kaltetzen dituen osasun egoera berezi honen inguruan gure artean zintzoki mintzatzeko? Jakinik egoera honek luze iraun dezakela.
Ideien trukatzeko, ekiteko ahalak berreskuratu eta gure lemak karrikaratu behar ditugu: geroa gure gain. Herri, hiri eta auzo bakoitzak ekimen honi zein segida eman nahi dion erabaki dezala.
Hendaian, Larresoron edo Baionan (baita munduko hainbat tokitan) gertatu bezala, demokraziaz axola garen pertsona, talde eta hautetsi guztiak elkartzera deitu genituen, azaroaren 7an (larunbatez), arratsaldeko 5etan Ipar Euskal Herriko herriko etxeen aitzinean.
300 bat lagun mobilizatu ziren Ipar Euskal Herriko 15 herritan, “Covid-19, jendea lerrokatzeko parada ustekabea” deiari erantzunez. Herritarrek pandemiaz, bere kudeaketaz eta biharko munduaz eztabaidatu zuten besteak beste.
Herri batzuetan iniziatibarekin aurrera segitzea erabaki dute. Momentuz, hementxe gaurko hitzorduak:
- Maulen, goizeko 11etan merkatuan
- Donapaulen, arratsaldeko 5etan herriko etxean
Lapurdi, Baxe Nafarroa eta Xiberoako biztanleak
