Alde batetik gizartearengandik eta hezkuntzan zaudeten guztiongatik lotsa sentitzen dut. Ezin dut ulertu nola guztiz ahulak diren eta gure babesa behar duten umeekin osasunaren kontrako neurriak hartuta eta balore unibertsalak goitik behera apurtzen dituzten neurriak inposatuz inolako azalpenik eskatu barik eta aginduak zalantzan jarri barik dena onartu dugun. Ezin sinetsirik nabil gizarte bezala nola onartu dugun gizatasunaren kontrako egoera negargarri eta jasangaitz hau, ezin sinetsirik nabil ikasketa unibertsitarioak dituen jendeak nola onartu duen guzti hau. Ezin sinetsirik nabil ume gaixo eta oraindik alde kognitiboa zein fisikoa guztiz garatu gabe daukatela ikusirik gorputza ondo oxigenatzeko debeku horren aurrean zelan ez dugun azalpenik eskatu ezta gutxieneko protestarik ere egin. Benetan datorrela norbait amesgaizto honetatik esnatzera.
Iraileko lehen astean Eskolako zuzendariari dei egin nion eta gai horren inguruan hitz egin nuen. Hedabide ofizialetan inoiz ere agertuko ez den adituak fartsa honen kontra dagoela adierazi nion, bai! Inolako zalantza barik FARTSA bat dela uste dut. Munduan osasunarekin lotura duten 20.000 bat adituk, Nobel saridunak tartean, manifestu bat sinatu dute XXI. mendeko fartsarik handiena dela adierazten. Jende horren ahotsak entzun ditugu? Ez, eta gure eskubideak, osasuna eta ekonomia jokoan daudela ikusita ez dugu eskatu ere egin, are okerrago oraindik, gizarteak ahots horiek ez ditu entzun ere egin nahi. Hau da pertsona indibidualista, berekoi eta gizatasunetik erabat urrunduta dagoen gizartea. Zuzendariari informazio nahikoa nuela adierazi nion eta nahi izatekotan eskuragarri jarriko niola eta irakasle guztioi daukadan informazioarekin azalpenak emateko ere neure burua eskaini nuen. Geroztik nirekin behin bakarrik harremanetan jarri da email baten bidez eskolara sartzeko trapu bat ahoan jarri behar dudala exijituz. Bestalde, goikoei azalpenak eskatzeko eskatu nion eta eurek aginduak baino ez dituztela betetzen esan zidan; jakizue judutarren kontzentrazio eremuetakoek ere aginduak betetzen zituztela argudiatu zutela baina 1946ko urriaren 16an Nurenberreko epaiketekin epaituak eta urkatuak izan zirela. Jakizue ezjakintasunak ez zaituztela arduraz salbuesten. Jakizue niri heldu zaidan informazioaren arabera Alemanian maskarillagatik jada 4 ume hil direla, Portugalen bat eta Txinan beste bi.
Hezkuntza eta kirol arloko ikasketak izanda soberan dakit umeak egunero 7 ordu ta erdiz eskolan, eta hortik kanpo beste hainbat gehiago, osasunerako kaltegarria dela. Hautatu duzuen lana erantzukizunez beteriko lana da, erabateko konpromisoa eskatzen duena eta hezteaz aparte hain ahulak diren horiek bere osotasunean babestea eskatzen duena. Sentitzen dut baina nire iritziz, ditudan sentsazioetan eta informazioan oinarrituta ez zaudete zuen lana inondik ere ondo betetzen. Ez dut uste heziketa beldurrean eta inolako balore barik oinarrituta dagoenik, ez dut uste 7 ordu eta erdiz irribarrea, tristura eta edozein emozio azalarazten duen aurpegia trapu batekin tapatuta eramatea edozein pertsona hezteko modua denik, ez dut uste horrelako baldintzak hezteko aproposak direnik, osasun aldetik ez dut uste norberaren CO2a etengabe arnasten egotea gomendagarria denik, ezta gutxiago ere pertsonaren alde kognitiboa eta fisikoa garatu barik dagoenean, ez dut uste gorputz heziketa edota jolasten korrika egitean jarrita eramatea osasuntsua denik, ez dut uste bere osotasunean babestu behar ditugun horiek oxigenoa arnasteko eskubiderik ez dutenik, ez dut uste ura etxetik eramateko beharrik dagoenik, ez dut uste beste irtenbiderik ez dagoenik, zoritxarrez ez dut uste irtenbideren bat bilatzeko proposamenak egin direnik, edo egitekotan lortzeko borrokatu denik.
Izan ere, irtenbideak badaude baina hasteko bilatu egin behar dira eta lortzeko mugitu. Penaz adierazten dizuet ez dakidala 4 edo 5 urteko ikasketa unibertsitarioak eta masterrak dituzten pertsonek zelan onartu dugun hori, diruagatik? lana mantentzeagatik? berekoikeriagatik? utzikeriagatik? ez dut erantzunik aurkitzen baina umeek tratu hori eta horrelako neurrien aurrean mutu gelditzen direnen horien babespean egotea ez dutela merezi ozen esango dut.
Badirudi azken urteetako dinamika jarraituz orain ere hezitzaileen gainean zama guztia jartzen dudala. Hasieran adierazi bezala ezjakintasunean, arazo barik, lasai, ardura gabe eta besteek arazoak konponduko dituztela pentsatuz baliorik gabeko gizarte honen errealitate gordina da hau. Alegia, gizarteari ez diot ardura kentzen baina zuek ere gizartea eraikitzeko balio duen zutabe giza gai honetan ardura handiak dituzuela uste dut, oro har, horrelako injustizia eta aberrazio baten aurrean. Agindu guztiak betetzen eta azalpenak eskatu barik ez dut uste leku onera helduko garenik. Umeen eta zuen osasuna kaltetzen zergatik uzten duzue? Urte batzuk barru ondorioak agerian gelditzen direnean ezin izango dugu atzera bueltatu, berandu izango da. Zer gertatzen zaizue? Benetan uste duzue arazo sanitario bat guztion eta batez ere umeen osasuna kaltetzen konpontzen dela? Umeek behar zaituztete.
Kaixo, adierazi nahi dut erabat ados nagoela Oierrek idatzitakoarekin. Benetan, onartezinak dira indarrean jarritako neurri asko baina umeekin eta gazteekin egiten ari denak muga guztiak gainditzen ditu, ez dauka barkamenik. Zenbait pertsona adinduen bizitza salbatzeak ezin da aitzakia izan haur eta gazte guztien loredun bizitzak izorratzeko. Ni ere oso dezepzionatuta nago gure gizartearen gehiengoaren jarrera sumisoa eta akritikoarekin.
“Izan ere, irtenbideak badaude baina hasteko bilatu egin behar dira eta lortzeko mugitu.” Ea bat, bota batenbat. Kritikatzea erraza da, konponbideak bilatzea ez hainbeste.
Ozenago esan daiteke baina ez argiago.
Gure herriaren aurka egiten ari diren basatikeria guztien artean gure izaki basbegabeen aurkako eraso gupidagabe eta pentsaezina da gure haurren bizitzaren aurka egiten duten neurri kriminal horiek betearatzea agindu duten satrapuak alde batera utzita, nahigabe handia eta amorru sentimendua eragiten du haurren gurasoek -gehien gehienak- hori ikustea eta ez dute ezer zalantzan jartzen baizik eta ez besterik muturrekoa inposatzen jarraitzen dute eskola ordutegietatik kanpo, etxerako bidean edo parkeetarako bidean non umetxoak jolasean ari diren eta muturrekoarekin ibiltzen diren guraso ezjakin eta arduragabeen lotsagabekeriaren aurrean nortzuei ondo iruditzen zaien beren organoak oraindik erabat garatuta ez dituzten haurrei oxigenoa kentzea erabaki duten buru gaixo horietatik datozen aginduak.
Hezkuntzako “ardunaduei” buruz esan behar da, inolako arazorik bilatu ezean orientabide kriminal horiek onartu eta betetzen dituztela bere “ardurapean” dauden haurrek osasun fisiko eta emozional mailan izango dituzten kalte larrien jakitun. Kalte horien konplize izateaz gain exekutatzaileak ere badira.
Pertsona horiek irakaskuntzarekin lotutako edozein jardueratatik bizi osorako urrundu beharko lirateke beren erantzukizun penalak alde batera utzita. Hemen ez du balio “ez nekien” esatea arlo hontan ikasketak egin dituztenean hori eta gehiago jakiteko.
Zorionak eman artikuloa egin duenari eta erreflexio hau zabaltzea komenagarria izango litzateke, gurasoei eta hezkuntzako ustezko profesionalei iritsi beharko litzaieke.
Adostasunetik gauzatxo bat bakarrik:
Jendeak ikasketak izateagatik edo asko irakurtzeagatik, zentzu edo jakinduria gehiago duela eskolatik jasotzen dugun iruzur bat da. Konturatu behar dugu kultura landaketa bat dela (cultivo-cultura) eta zaborra ikasten baldin ba dugu, zaborrontziak bihurtuko garela.
Ez naiz horregatik ezjakintasuna defendatzen ari, baina paradoxikoa da jendarte geroz eta prestatuagoan, engainagarriagoak garela,horretarako prestatuak garelako, eta ergeltasunaren maila gorenetara iristen ari garela, argi ikusi dezakegun bezala. Susmoa dut, hezkuntza maila apalena duen jendea izaten ari dela zailena engainatzen paranabirus aro honetan, asko ikasi beharra dagoelako hain tontoak izateko.
Gizartearen gehiengoak egoera honen aurrean duen jarrera ikusita, konponbideak kanpotik etorri beharko duela uste dut, eta etorriko da.
Nire ustez, denbora asko baino lehen gainera, AEB-ko deabruaren eskutik. Orduan ikusiko da txartzat genuena ona zela, eta ona zela uste genuena txarra zela.
Ea noiz konturatzen garen ezer ez dela dirudiena.
Saldu digutenaren kontrakoa baita benetakoa.
Ezer ez da dirudiena eta edozeri deritzogu maitasun, umeen kontuetan ere bai.
Gure umeak horrela trata ditzaten uzten badugu, eta uzten dugu, ez alor honetan bakarrik baizik eta jaiotzeko unetik bertatik hasita, gureak egin du.
Konponbideak emanda daude:
Bozalik ez eroateko 16 arrazoi kaleratu nuen 200 esku orri banatuz.
3 hilabetez ari gara Bilboko Arriaga aurrean kontzentratzen, ospitaletan 20etan.
4. Aurretik Moiua plazan beste hilabete batez.
5. Bi salaketa heldu zait jadanik.
6. Bihar auto karabana…
7. Zer gehiago?
“Ezin sinetsirik nabil” …
Hiru hitz horiek laburbiltzen dute nire pentsamendua ere…
Ezin sinetsi, eskolan, egun guztia maskara jantzita eramaten behartzea, eskola batean bi orduko kirol saioa maskara jantzita 11 urteko haurrak behartzea (edo gazteago eta zaharrago berdin dio)..Ezin sinetsi nola haurrak, nerabeak, gazteak, gaizkiletzat har daitezkeen elkar ikusi nahi izateagatik…Ezin sinetsi nerabe batek positibo emateagatik zerbaitetaz hobendun edo gaizkile sentitzea bere burua …
Eta ezin sinetsi gauza horiek ohartarazteagatik, herritar arriskutsu, berekoi, arduragabe edo ero hutsa naizela , jende hain jakintsu askoen ahotik entzutea …
Zinez ezin sinetsi…
Ez sinesteko modukoa da, Jaione. Eta errebeldia arrastorik ez, berez besterik ez bazen ere. Non geratu dira bidegabekeriaren aurka eta bere askatasunaren alde beti matxinatu den herri honen duintasuna eta determinazioa?
Bere seme-alabak abusotik eta erasotik babesteko gai ez den herria gaixorik dago.
Ederki errana Oier, ezin da ulertu nola, gure seme alabak eskoletan zainduak izango direlakoan eta gainera onki traktatuko dituzenaren pentsamenduarekin, eramaten ditugula eskoletara, ezin da ulertu ezta ere nola “goitikan” datozten aginduak betetzeagatik gure seme alaben osarsuna arriskuan xartzen hari diren guraso askoren komplizitatearekin. Egia da! zer gertatzen hari da? ez al dituzte maite gure seme alabak? orduan zergatikan ez dira eskolako arduradunak erokeri konen haurka ageri? sinestezinha bai, eta egia ere. Gertatzen hari da bai.
Aritz Galdos, Oiereri dioken bezela:”Kritikatzea errexa da, konponbidea bilatzen ez hainbeste”….
Nahiko dakienak, alderatutako gizarte iturrietatik (“negazionistak”, “eszeptikoak”,”kospiranoikoak” …etb) azetuaz, bat datozte zertaz ari diren munduko “indar beltzak” eta finantza, zientzia eta politika munduko eliteak…2.008-9 urteko pandemiakin porrota (helburua lortu zuten…milloika txerto saldu) egin zuten bezela, gaur “krisi sanitario” hau mantendu nahian.
Ezinean, nahiko luketen bezela, diruz ondo engrasatutako hedabideak medio eta inoiz baino lerrotuagoak…¡ DENAK!.., antzes lanetan, maskarada kliniko bat mantenduaz.
Saiatu dira gehiago, arreta eta diru publikoa gastazen, osasunez ondo gaudenekin (PCRtan 25.700 milioi euro 43 egunetan), alferrik dela hilabeteak anbulategi eta ospitaletan atejoka ari direnarekin baino.
Mamu sanitarioa dela bat datoztenak eta nik dakiten bezela, hedabideak inoiz baino joku narratzean ari dira, diru trukean. Nola saldu diren…¡DENAK!…
Horrela izanik Galdos jauna, Oiereri luzatzen dizkioken hitzei: “Kritikatzea errexa da, konponbidea bilatzen ez hainbeste”…gehituko nion: “…eta gaurko autoritarismo intelektuala, zentsura eta eztabaida zientifiko utsuneakin, zer ezanik ez…ahalik eta zailagoa”.
Ondo izan lagun, eta idazketako nere akatsak eta ezanak… onartu umorez.
Iulen
Milesker Oier, hire sentipena zintzotazun handiz azaltzea gaitik.
Baino diokenean: “Penaz adierazten dizuet ez dakidala 4 edo 5 urteko ikasketa unibertsitarioak eta masterrak dituzten pertsonek zelan onartu dugun hori”….era bat ados nator Asierek dionarekin: “Jendeak ikasketak izateagatik edo asko irakurtzeagatik, zentzu edo jakinduria gehiago duela eskolatik jasotzen dugun iruzur bat da. Konturatu behar dugu kultura landaketa bat dela (cultivo-cultura) eta zaborra ikasten baldin ba dugu, zaborrontziak bihurtuko garela”.
Ezandakoari buruz, argitazuna jaso nuen “Ingenieria Lingüistica”taz (politiko eta hedabideei zuzendutako neolenguajea) ezaten duenarekin filologa eta idazlea den Carmen Huertas´ en bideoetatik.
https://youtu.be/LpWRpeUc8Ys
Ondo izan lagun.
Iulen
Gure inguruko hezkuntza komunitateetan errepikatzen ari dena eta bizitzea tokatzen ari zaiguna da Oierrek hain gordin azaltzen diguna. Bejondaiola, ausardia behar da gero, eta eskerrak batzuek baduten.
Adolph Eichmannn ofizial naziaren gizateriaren aurkako krimenak jasotzen dituen “Eichmann in Jerusalem” liburuan jasoa dagoenez, galdetzean zergatik burutu zituzten hainbat ekintza, erantzuna beti “egin beharra zutelako” da, eta galdetzean zergatik egin behar zuten erantzuna “goiko aginduak ziren”, “orduko politika zen” edo ” legea zen”, eta horrela egiten zien izkin bere ardurei. Historiak erakusten du gizateriaren aurka eman diren krimenik handienak itsu itsuan obeditzen duten pertsonek burutu izan dituztela. Georges Bernanos kazetari frantsesak horrela zion; “Betidanik pentsatu izan dut gizakia Lurretik desagerrarazten bada, ez dela krudelkeriagatik izango, ezta ere krudelkeriak sortzen duen haserregatik, ez mendekuagatik eta ezta zigorrengatik ere. Baizik eta bere otzantasunagatik, gizaki modernoaren arduragabekeriagatik, indarrean diren arauen onarpen soil eta itsuagatik. Ikusten ari garen izugarrikeriek ez bai dute adierazten desobeditzaile, errebelde edo intsumiso kopurua gora doanik, baizik eta alderantziz, etenik gabe gora doan kopurua esaneko gizaki otxan eta obeditzaile itsuena da.”
Asier eta Iulen-ekin bat eginez idatzi duan artikuloko partetxoari kritika bat burutu nahi zioat Oier. Jendeak ikasketak edukitzea, asko irakurtzea eta kritikoa izatea batzen dizkianean ikasketak ez dizkiana (nire kasua adibidez) txokoratu egiten dik eta sumisotzat hartu. Hori benetan pentsatuta ez al duk absurdoa? ez al duk txikitatik erakusten dizkiguten 1001 kopia-pega esaldi horietako bat gehiago?. Gauzak idazterakoan pentsatu ditzagun, bai? Segi aurrera, atzera, gora eta behera!!