Ematen du normaltasunera itzuli garela, apenas ikusten den maskararik ikastetxeetan, ia bat ere ikusten ez dela esan dezakegularik. Irakasle covidianoenek ere erabaki dute trapu zikin hori aurpegitik aldentzea, bazen garaia! pentsa dezakegu, edo geure buruari galdetu, maskararen onuretan sinistu duten horiek guztiek eta, bere derrigortasuna defendatuz, beste irakasle eta ikasleei exijitu dieten horiek, zergatik ez duten eramaten orain.
Lerro hauek idazten ditut Covid protokolorik gabe klaseak hasi ditugunaren poztasunarekin (ezin dugu ahaztu eskolako autobusean derrigorrezkoa dela 6 urtetik gorakoek maskara ziztrina eraman behar izatea, beraz, neurri zentzugabe guzti-guztiak ez dira desagertu), baina oso jende gutxik dakien injustizia bat salatzeko. “Normaltasun” honetara itzulita, oraindik gelditzen dira gure irakasle lankide batzuk bere eskubide osoz kalte egiten dien maskara ez erabiltzeagatik espedientatuta egoten jarraitzen dutenak eta ezin direnak lanera itzuli.
Hemendik eskatzen dut, protokolo lotsagarri hauek errepika ez daitezen bezala, arnastu nahi duten irakasleak berriro ez zigortzea
Hemendik oihu basati bat gure instituzioen kontra, egoera hau ahalbidetu eta denboran mantentzen dutelako, eta gure irakasle lankide batzuk duintasunez, subiranotasun eta adore guztiz osasunaren kontra doan maskararik gabe lan egitea erabakitzegatik zigortuak izan direlako. Hemen bere anonimotasuna mantendu nahi duen irakasle baten testigantza elkarbanatzen dut zuekin. Nik, testigantza honen mezulari soila naizen heinean, txalo bero bat bidaltzen diot irakasle kementsu honi. Eta hemendik eskatzen dut, protokolo lotsagarri hauek errepika ez daitezen bezala, arnastu nahi duten irakasleak berriro ez zigortzea.
Irakasle honen testigantzatik azpimarratzekoak diren lerro batzuekin bukatzen dut:
«20/21 ikasturtean, musukoa erabili ezin izateagatik, LAPZ-ek balizko infekzio-foku gisa etiketatu ninduen, eta eskaini zidan konponbide bakarra aldi baterako ezintasuna tramitatzea izan zen. Horrek “aldiak” 10 hilabete iraun zituen, ikasturte osoa. Ez nik, ez nire medikuak, ez genuen inongo berririk eduki: ez Ikuskaritza departamentutik, ezta LAPZ-etik, ez eta Hezkuntzako inoren aldetik ere. 2021eko ekainean nik neuk kontaktatu nuen berriro LAPZ-ekin eta alta tramitatu nuen hilaren 30eko datarekin, adierazi zidaten bezalaxe.
21/22 ikasturtean, nire salbuespen eskubidea gauzatuz, lanera itzuli nahi nuen. Ez nago lan egiteko ezinduta, musukoarekin lan egiteko baizik. Osakidetzako –eta soilik Osakidetzako– mediku baten ziurtagiria aurkeztera derrigortu ninduten. Ziurtagiri hori, ondoren, LAPZ-eko beste mediku batek aztertuko zuen, inoiz ikusi ez nauen eta ezagutzen ez nauen batek, eta beronen menpe geratzen zen nire salbuespenaren baliozkotasunari buruzko azken hitza.
musuko barik sartzen banaiz Ertzaintzari deitzearekin mehatxatzen naute; ikastetxera bertaratu ezean, absentismotzat hartuko dutela diote
Hortaz, eta nire gorputzaren subiranotasuna nirea delako; eta nire osasun eta osotasuna babestea nire eskubide eta betebeharra direlako; eta, gizaki guztion moduan, nire buruaren erantzule naizelako; eta ez 2/2021 Legeak, ez 13/2021 Lege-dekretu errealak ez eta 115/2022 Lege-dekretu errealak ere, batek ere, salbuespena balioztatzeko inolako agiri ofizialen beharrik
ez dutelako adierazten; eta medikuei inor musukotik salbuestea ez dagokielako; eta, batez ere, eskubideak ez direlako negoziatzen: nire salbuespen ziurtagiria erantzukizunpeko adierazpena da.
Nire osasun eta osotasuna arriskuan jartzea onartzen ez badut eta ikastetxera musuko barik sartzen banaiz, nire eskubidea eta betebeharra den lez, Ertzaintzari deitzearekin mehatxatzen naute. Aldi berean, nire lana betetzera ikastetxera bertaratu ezean, absentismotzat hartuko dutela esaten didate. Gauzak honela, irailaren amaieran laneko jazarpenagatik denuntzia jarri nuen, adiskidetze bilera eskatu ondoren. Adiskidetze bileran ez ninduten onartu musuko barik, eta kale gorrian utzi ninduten, nire abokatuarekin soilik elkartuz. Ikuskaritzak, bere aldetik, ustezko absentismoagatik diziplina-espediente baten instrukzioa hasi zuen nire kontra.
2022ko otsailean bi urteko enplegu eta soldata etetea ebatzi zuten
Hilabete luzeak eta gero, 2022ko otsailean bi urteko enplegu eta soldata etetea ebatzi zuten beraiek sortutako balizko absentismo egoera niri leporatuz. Ez zioten nire lanpostu egokitzapenaren eskakizunari erantzun, LAP Legeak behartzen duen arren.»
Hori ez lukete egingo inoiz ere elefanteek: beren kide gaixo bat abandonatzea besterik gabe.
Behintzat bitez PIKOTAN Jarriak funtzionario haien izen.abizenak.
Lotsagarria benetan, eskerrik asko Ainara eta Independienteari