beharrezko aurrezaintza

Burmuinaren funtzionamendu egokiak lan kontzientea eskatzen du

Ezin dugu gure zaintza psikologikoa garunaren ezabaketa aurreikusten duen hezkuntza-sistema baten esku utzi.

12

Fernando Trebol Unzue

Psikologian Doktorea. Zangoza

(Honen jarraipena da).

Argi dago ez dugula gure garuna maila biologikoan soilik elikatu behar, baita kultura-, hezkuntza- eta gizarte-mailan ere. Zeregin hori ezin dugu garunaren ezabaketa aurreikusten duen hezkuntza-sistema baten esku utzi, eta are gutxiago planeta osorako gero eta sistema globalagoa den horrek eskaintzen duen ezagutza bakarraren menpe baldin badago.

Aukeran ematen dizkiguten tresnen erabileran hezten bagaituzte eta, jakina, ezagutza hori errealitateaz hutsik dagoenean, kontzeptu okerrez eta erdizkako egiaz hornitua datorkigunean, antzeztutako bizi bat biziko dugu. Hau jendeari aipatzen zaionean, ez du sinistuko. Sistema batek, sistema politikoak adibidez, nola liteke gu engainatzea? Hori gertatzen denean, eta ezin sinetsi dugunean hori gertatzen dela, lehen aipatutako disonantzia kognitiboa gertatzen da. Elkarren artean kontraesanean dauden bi pentsamendu edo sentimendu ditugunean, edo arrazionalki ados ez gauden modu batean jokatzen dugunean, disonantzia kognitiboa gertatzen ari da, eta horren ondorioz antsietatea, urduritasuna eta ondoeza sortzen dira.

Komunikabideak disonantzia kognitiboaren eragile nagusietako bat dira

Komunikabideak disonantzia kognitiboaren eragile nagusietako bat dira, eta sistema dominatzaile eta distopiazale baten esanetara daude. Sistemak berak nahi duen errealitatea eratzeko erabiltzen duten bideetako bat da pertsonengan disonantzia kognitiboa sorraraztea. Norbaitek, sinesmen edo ideia bati eusten dionean, eta ideia horren aurkako frogak aurkezten zaizkionean, ebidentzia berria ezin izango du onartu. Sentsazio deserosoa sortuko da, aipatzen ari garen disonantzia kognitiboaren eraginez. Sinesmen hori babestea berarentzat hain garrantzitsua denez, pertsona horrek bere ideologia zalantzan jartzen duen informazio edo ezagutza berri hori baztertu egingo du automatikoki, baita ukatu ere, era guztietako aitzakiak bilatuz. Egoera horretan topatzen ditugun pertsonekin hitz egitea zaila da, eta, laguntzeko asmoz egiten dugula esaten badugu ere, oso korapilatsua egingo zaigu. Haien garuna buklean dagoela konturatuko gara, eta ezintasun hori onatu beharra dago; nahi ez duenari zerbait inposatzea ezinezkoa da, eta independente izatea baino, menpeko izatea aukeratzen du. Unean uneko erosotasun jarrai bat duela pentsatzeak ziurtasuna ematen dio, baina, esan dugun bezala, garunaren narriadura goiztiarraren ordainetan izango da.

Zer egin horren aurrean? Bada, argi dago garuna modu kontziente batean elikatu behar dugula, eta, behintzat, hori gure ingurukoei aldarrian jarriko diegu, ikus dezaten guk praktikan jartzen duguna aukera bat dela, eta ona ere badela. Eguneroko elikaduran, garuneko glutationa neurri egokietan izan behar dugu, baita kolesterol, potasio, sodio eta egunero behar diren osagai kimiko eta natural horien kopuru egokia ere.

Glutationa gorputzak metabolismoaren baitan ekoizten duen proteina txiki bat da, hiru aminoazidoz osatua: zisteina, azido glutamikoa eta glizina. Glutationak zeluletako toxinak ezabatzen, bitaminak eta mineralak garraiatzen, immunitate-sistema erregulatzen eta, batez ere, babes antioxidatzailean parte hartzen du. Hau da, gure garunaren funtzionamendu egokirako ezinbestekoa den zelulen elikagai bat da. Hori zaindu eta eta gure inguruan zabaldu behar dugu. Horrekin batera, glia zelulak aipatu behar dira: neuronak bere lekuan mantentzen dituzten zelulak dira, eta behar bezala funtzionatzen laguntzen diete, ez espazioaren ikuspuntutik bakarrik, baizik eta baita funtzio metabolikoaren, endokrinoaren eta immunologikoaren ikuspuntutik ere.

Errezeta bakar bat ez dago, ezta denontzat balio duen aholku egoki bat ere, baina, gutxienez, argi izan beharko genituzkeen bost gauza zerrenda ditzakegu eta gure ingurukoen artean zabaldu. Guk egiten duguna agerian jarriko dugu eta zein onura dakartzan aldarrian jarriko dugu. Hauek dira:

  • Egunero ibili eta ibilbidean 30 minutuz oin biluziak lurrean jar itzazu, eta amalurrarekin harremanean gozatu, sentitu. Entzuna duzun toma de tierra delakoa egitea zure energiaren antolaketarako ezinbestekoa da (eta ez dizute esan).
  • Eguzkia har ezazu; esan beharrik ez dago zure metabolismoaren funtzionamendu egokirako dela. Horrekin lotuta, egunaren eta gauaren zikloak orekan izatea ezinbestekoa duzu, ezaguna den melatonina hormonaren jario egokirako beharrezkoa baita.
  • Elikagai osasuntsu eta ekologikoak kontsumitu behar dituzu, toxikoak elikaduraren bidez jaso ez ditzazun.
  • Ez ikusi telebista, eta teknologia berriek ez dezatela zure bizitzaren gidaritza antola. Botere kontsumista, menderatzaile eta kapitalista batek sustatzen dituen ereduetatik ihes egin. 
  • Ez izan beldurrik, eta horrek psikologikoki orekatua izaten lagunduko zaitu. Ezinbestean, zure emozioek energiarekin duten lotura ezagutuz, sistemak ezartzen dituen txantaiak alboratuko dituzu.

Orobat, argi izan behar dugu energiaren bibrazioa emozioekin lotuta dagoela, eta pertsona heldugabez osatutako gizarteak bibrazio baxua duen neurrian, gizarte hori ez da garatuko eta mendean hartua izango da, urruti egongo da independente izatetik. Esan den bezala, garunaren elikadura kontziente bat behar da. Burmuinaren erabileran kontziente izan gaitezen, zelulen funtzionamendu zuzena ezinbestekoa da, eta, horretan, odolaren jarioa inplikatuta dago. Miraririk egiterik ez dago, baina elikatze kontzienteak mota guztietako elikagaien aldetik izan behar du, noski. Gure sendagarriak ezin dira toxikoz beteriko botikak izan, baina bai bizipen jatorrez, osasuntsuz eta emozio egokiz kudeatutakoak.

Ingurune artifizialean bizi garenez, ez dugu errealitateaz jabetzeko eta benetan merezi duen bizimoduaz gozatzeko aukerarik

Gaur egun, Mendebaldeko gizartean, burmuinaren funtzionamendu egokiak lan kontzientea izan behar du. Beste garai batean bazegoen kontzientzia, beste bizimodu bat, gaur egun oraindik munduko beste leku batzuetan badutena, non naturarekin lotuta bizi diren. Hemen, aldiz, ba al dakigu inguru artifizial bati lotuta bizi garela? Naturaren erritmoei begiratuta, gure garunaren funtzionamendua zuzena izango litzateke, baina, ingurune artifizialean bizi garenez, ez dugu errealitateaz jabetzeko eta benetan merezi duen bizimoduaz gozatzeko aukerarik.

Finean, zer egin dezaket buru osasunaren alde eta garunaren zaintza lortzeko? Galdera honetatik atera da artikulu-sorta honen izenburua, eta azalpena amaitzeko erantzun bat behar dugu. Testuan pista asko eman dira, eta nabarmendu da garunak behar dituen oinarrizko elikagai psikologikoak garrantzitsuak direla, metabolismoaren funtzionamendu biologiko egoki batetik abiatuta, psikearen oreka bateraino.

Lehen aipatu ditugun kontzeptuen hariari tiraka, gizarte gaixo batean gaudela esaten da. Hori askotan aipatzen da, baina agian ez da zehaztu zertan datzan gaixotze hori. Baliteke hain azkar bizi eta erantzun bizkorrei begira gaudelako izatea, edo gure egunerokoa unean unekoa dela esaten digutelako. Horri erantzuten ez badiogu, beldurtze prozesu batean erortzen gara, plazerari zuzendutako bizitza horri exijentzia ugari esleitzen dizkiogulako. Sare sozialetan like positiboaren bila goaz, existitzen ez den sailkapen bateko goiko postuetan egon nahi dugulako, eta antsietatea sorrarazten digu. Horrek gurpil zoroan sartzen gaitu ezinbestean, eta hortik ateratzea ez dugu beharrezkoa ikusten ere, ezbaiak bizi ez ditugulako, disonantzia kognitibo gidatu bat bizi dugulako, gizarteak plazer-une pilaketa hutsa sustatzen duelako, eta hori zoriontasunarekin eta askatasunarekin lotzen delako. Baina oker gabiltza, iruzurretan gabiltza. Horretan komunikabideek badute erantzukizun soziala; ez lukete beldurrarazte horretan aritu behar, jendeak ARGIA ETA EGIA BEHAR DITUENEAN, bidean mugarriak eskaintzera deituak daude.

Garunaren zaintzak kontzientea izan behar duelako, buru osasunaren aldeko jarrera aktiboa izatera deituta gaude. Dugun denbora librea ez genuke aisialdian kontsumitzeko erabili behar, gure burua independente egiteko baizik. Hori denok jakin eta gauzatzen dugunean, herria, taldea, independentea dela esan ahal izango dugu. Eraiki ditzagun garun independenteak, bada.

Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

12 erantzun “Burmuinaren funtzionamendu egokiak lan kontzientea eskatzen du” bidalketan

  1. Disonantzia kognitibo horretatik atzeratzeko Natura behar dugu. Natura irakasletzat hartuz Independentziaren bidea argituko zaigu. Oso artikulu ona. Mila esker hiru zatitan ateratzeagatik.

  2. Egunon!
    Esateozunaz …bat eitxendot..
    Eskerrik asko..Fernando!

    You tuben..datorren bideo hau be interesanti beitxantzenjate..
    CONOCE TU CUERPO
    COMO ELIMINAR METALES PESADOS
    RESPIRANDO
    AUTOR:JOSEP MARIA SUBIRA Y VALLES.
    Eskerrik asko!

  3. Ñabardura bat gehitu nahi nioke artikulu sorta eder honi:
    “Ez izan beldurrik” proposatzea ezinezkoa zaigun zerbait eskatzea da, disonantzia kognitibo hori elikatuz. Beldurra ez da txarra, beharrezkoa ere bada neurriz joka dezagun. Gure sen sakonetik datorkigun babes bat da.
    Utzi behar ez dioguna da geure bizitza gidatzen, geure gogoa gobernatzen.

  4. Eskerrik asko …..Iruzkintxo batzuk, neure erara, jaso nahi duenarentzat:

    “Garuna”, gauza bat denez, ulergarriagoa egiten ote da esan nahi dena hitz honekin?
    Garuna gauza denez, nolatan eragin diezaiokegu gauza ez denekin? Telebistaz adibidez?
    Nolatan aurre egin garunaren beldurrari? Zeinek egin behar dio aurre beldurrari?
    Zein da zein hau? Sentipen guztiak bizi dituena.
    Badirudi, gogoa osatzen dugula.
    Nola? Bizipenez eta hizkuntzaz……. oroimena.
    Eta gure gogo jardunaren ordainetan bizi gara.

    Horregatik, esan ohi da Pentsakizuna zaitu behar dela!!!!

  5. Trilogia hau oso interesgarria eta hezitzailea izan da, Fernando, eskerrik asko.
    Disonantzia kognitiboarena, uste dut nolabait, maila handiago edo txikiagoan, denok daukagula. Kontraesanak normalak dira gizakiarengan, baina oso nabarmenak badira eta kontrola galtzen baduzu, gaixotu egiten zaituen kontraesan batean bizi zara. Adibidez, plandemiaren fededunek beren buruari tranpak egiten dizkiote, egia onartzen badute burmuina ez hausteko, egia horrek beren bizimodua finkatu duten zutabe guztiak hausten baitizkie. Eta berdin gertatzen da beren bizimoduaren egiturak kolokan daudela ikusten dutenekin, eta era guztietako teoriak onartzera eramaten ditu, nahiz eta zentzugabeak izan, egiari aurre egin baino lehen, eta haiek ere beste autoengainu batean bizitzen amaitzen dute. Azkenean, inokulatu diguten benetako birusa, Jon Ander Etxebarriak dioen bezala, neuronala da. Oro har, bertsio ofiziala onartu dutenak eta ez dutenak, disonantzia kognitibo akutuaren birusaren pean daude. Bada garaia beldurrei aurre egiteko, batzuengatik, besteengatik eta beste guztiengatik, eta gizartean jokabide-terapia kognitiboa egiteko, bizitza estutzen eta lapurtzen digun tirania gainditzeko. Planteatzen duzun bezala, lan pertsonala ezinbestekoa da, baina baita kolektiboa ere. Bata bestea gabe herren geratzen da.

    Su Ta Gar “Alarma Egoera” | Alarma (2022)
    https://www.youtube.com/watch?v=-HTeWcE1pVw&t=38s

  6. Artikulu-sorta honetatik poslexiaren kontzeptuarekin geratzen naiz, orain arte niretzat ezezaguna. Dislexiak letrak modu ordenatuan ezin ikusi, irakurri eta ondorioz ulertzeari erreferentzia egiten dion bezala, poslexia antzeko ezintasun bati dagokio, baina letrekin izan beharrean irudiekin. Irudiaren mundu birtualean bizi garela jakinik, oso kontuan hartu beharreko puntua da hori, gain-estimulazioa propagandaren tresnetako bat baita.

    Hausnarketa hauekin bat-batean gurutzatu zait bidean Jordi Pigem filosofoaren liburu berria (“Consciència o collapse” du jatorrizko izenburua), eta harira datozen horko hitz batzuk libreki itzuliz eta neure eginez, esango nuke gure etxea, gure senitartea, gure babes animikoa bera erortzen ari dela, edo erori dela neurri handian, eta altxatzea geure esku dagoela. Kolapsoa oso maila intimoan ere gertatzen ari da: gizaki egiten gaituenaren kolapsoa, gure ulertzeko gaitasunaren kolapsoa, kolapso kognitiboa. Geure etorkizunaren aldeko borroka, neurri handian, borroka kognitibo bat da, propagandazko ekaitzen eta tentazio digitalen artean egin beharreko borroka bat.

    Guda kognitibo horretan, Assangek eta Snowdenek aspadi frogatu zuten bezala, gobernuek ere gezurra esaten digute, noski. Gobernuek eta, orokorrean, botereak esaten digu gezurra: gizakion pertzepzioa eta iritziak manipulatzen ditu, boterearen mesedetan beti, inoiz ez gizakion mesedetan (baina hori sinetsarazten digute, eta arrakastaz). Jakina.

    Inoiz baino baliabide gehiago bideratzen dituzte gerra kognitibo horretara. Nahiz eta 40eko hamarkadan ere jada indarrean zegoen eta Orwellek eta beste hainbat autorek ongi intuitu zuten, bide luze eta oparoa egin dute CIAren 50-60ko hamarkadetako MK Ultra esperimentuetatik pasa eta gaur egun pertzepzioen kudeaketa edo ‘perception management’ deitzen den horretara arte.

    Errealitatearen ezagutza propagandak ilundu du. Gure herrian hil ala bizikoa da hori agerian uztea. Horregatik ezagutarazi behar da pandemiaren egia, Iruña Veleiakoa eta Independentean lantzen diren beste hainbeste gairena. Jazarpenaren teknikak desenmaskaratu. Inperioaren garroak noraino sartzen diren ikasi.

    Gure min guztiarekin aitortu beharrekoa dugu ezin izan genituela maite genituenak ohartarazi, ez genuela “ikusten” edo ulertzen ari ginena komunikatzerik lortu, 2020 eta 2021 haietan. Batzuk arrakasta handixeagoz besteok gutxiagoz, baina oro har gizatalde bezala izugarrizko kaltea jasan dugula ukaezina da.

    Besterik da horrekin zer egiten dugun, zer sortzeko gai garen gu, hemen aipatu diren mekanismo perbertso horiek guztiak azaleratzeko, konspirazioa desmontatzeko. Nolabait “etsaiaren estrategia” aztertu, ulertu, ikasi eta buelta emateko, geurea egiteko, bizitzeko.

    Hannah Arendtek esan omen zuen inork duela “obeditzeko eskubiderik”. Bestalde, gertatzen ari dena ezin ulertzeak, botereak hain ongi lortzen duena, geure buruaren desjabetzera garamatza zuzenean. Beraz, gure jardunak izan beharko du: ulertu, indartu, horretarako elkartu, desobeditu eta sortu… eta aurrera.

  7. “Boterea” aipatu ohi dugunean, urrutira begira jarri ohi gara. Etsaia!!! han beste aldean dagoela dirudi. Gure herriko gehienak zer direla diozue? ………..
    Gure euskalerrian nortzuk izan dute iritzien boterea? Nortzuk saiatu dira pentsamentu bakarra ezartzen, jarraitzaileak erabiliz, besteak baztertzen eta ezabatzen saiatuz? …….Hau ez da azken 4 urtetako kontua, lagunak!!!! Gizaki eta gizarte “miope” bat dugu aspalditik!!!! Eta beste hitz batzuk ez ditut erabiltzen, nahiz eta gure euskerak izan zehazteko……. Agian, urrengo baten!!!!

  8. Bai, ados, Pako, Botereak zeharkatuta bizi gara gu geu ere, ez nuen kontrakoa adierazi nahi, ez “haiek” – “gu” manikeismoan erori nahi. Kolonizazioa eta infiltrazioa sakonak dira denongan. Zerbaitegatik erreproduzitzen dugu askotan guk geuk Sistema.

  9. Ohartu behar dugu, “paradigma” – ikuskera okerretik aritzea….. Neure Jarduna noski!!!! Bakoitzak berea!!!! Aldaketa hor hasten da.
    Bestela Matrixen ikusten den bezela, Smith bat gehiago bihurtzen naiz. Eta aldaketa nahi ba dut?….
    Ze aukeratzen bizi nahi dut? Bi pilula mota, bi aukera, bakarrik daude…..Aurki ezazu zuregan erantzuna, laguna!!!!

  10. Ez dut uste mundu guztiari droga horiek onik egingo dionik. Ni legeztatzearen alde eta narkotrafikoaren aurka nago, baina ez apologia egitearen alde. Nahiz eta ikusitakoak ikusita eta medikamentuak legezkoak izan, eta zuk ikusi nolako istilua dagoen… Dena, legezkoa eta ilegala, bertsio ofizialen fededunek sartzea, eta gainontzekoei bakean bizitzen uztea hasteko, ezta?

Utzi iruzkina

Azken artikuluak