Euskal Herrian egin den gose greba mugagaberik luzeena izan da.
Ondo dago Jose Mari Lejardi, Gabixola, grebak bere fruituak eman dituelako, eta baraualdia atzo amaitu zuelako.
Gaur bukatutzat eman da Iruña-Veleia zientziaren bidez argitzearen aldeko gose greban 99 egun igaro ondoren. Euskal Herrian egin den gose greba mugagaberik luzeena izan da. Soilik zientzia eskatzen zen. Ana del Valek esandakoa, Arabako Kultura Diputatua dena, eta Politikari desberdinek ere esandako guztia betetzen den ziurtatzeko kalean jarraituko duela adierazi du Gabixola. Ekintza desberdinak egiten jarraituko dugu euskaldunon ondarea berreskuratu eta gure historia idaztea lortu arte.
Iruña-Veleia:
Ez dago emaitzarik borrokarik gabe
Iruña-Veleiaren egiaren aldeko borroka luze eta konplexua izan da. Duela 14 urte abiatu zen. 2008an, Lorena López de Lacallek Eliseo Gil buru zuen Lurmen enpresaren kontratua eten eta Ministerio Fiskalaren aurrean salatu zituen ustezko faltsutze eta iruzur fiskala zela-eta.
Lurmen kanporatu ondoren, Diputazioak Gasteizko EHUko Letren Fakultatea, grafitoen faltsutzearen tesia mantentzen zuena, kontratatu zuen, Iruña-Veleiako indusketekin jarraitzeko. 12 urtetan aztarnategian egin duten gauza nabarmen bakarra, 15 egunetan, Julio Núñez irakaslearen agindupean, hondeamakina batek, 1,5 metroko sakonean, ilegalki egindako txikizioa da.
2020an, Arabako Audientziak Eliseo Gil kondenatu zuen dokumentuak faltsutzeagatik, polemikagai ziren piezak ohiko laborategietan egin ohi diren dataziorik egin gabe, epaiketa batean.
Epaiketa arte, hainbat pertsonek eta taldek Iruña-Veleiaren Egiaren aldeko borrokan erakutsi duten konpromisoa ere nabarmendu behar dugu.
Gabixolaren gose grebak (99 egun) eta beste 4 lagunena, arabarraren, eta oro har, euskal herritarren aurrean egindako interpelazio-kanpaina indartsu batek (artikuluak prentsan, elkarrizketak irratian eta prentsa inprimatuan, informazio-orriak, pankartak, auto-karabana berriemaileak…) bultzada erabakigarria eman du Iruña-Veleiako Egia argitu dadin.
Elkarrizketatu ditugun talde parlamentario guztiek beren adostasuna erakutsi dute Zientzia izan dadin Iruña-Veleiako auzia ebatzi behar duena, nahiz eta inork ez duen lehenengo urratsa eman nahi izan.
Baina Kultura Diputatua den Ana Del Valek (Inma Sanchez Kultura Zuzendariarekin batera), pasa den 21ean emandako elkarrizketan, Iruña-Veleiaren garapen integralaren oinarriak ipintzean, Gabixolaren grebari amaiera ematea ahalbidetzen du: “Orain arte egin dena erabat desegokia izan da eta ez digu utzi bertan dugun egundoko aberastasun handia ikusten”. Plangintza berri bat egin, ideia berriekin eta askoz ere arrazoituagoa”.
EHU-UPVri kontratua erretiratu, 12 urteotako balantzea egin, indusketak zuzentzeko arkeologo independente bat kontratatu, aztertu ez diren grafitoak gorde eta horiek zein gatazkagai izan diren piezak aztertzea.”
“Eta faltsuak badira?”, Del Val andereak egindako galderari, guk hau erantzun genion: “Guk beti onartuko dugu zientziak esaten duena”.
Egoera berrian konfiantza eduki arren, beti egongo gara erne Kultura Diputatuak aldarrikatutako prozesuari begira.
Eskerrik asko bisita, artikulu eta ekintzekin gose-greba hau bermatu duten guztiei.
Eskerrik asko Iruña-Veleiaren Egia argitu dadin lagundu duten medioei. Eta besteei, publikoei (EITB) zein pribatuei (Correo Español, etab…), Iruña-Veleiari buruz gezurrak jarrai dezan kolaboratu dutenei, gogoratu nahi diegu, zentsuraren alde eta adierazpen-askatasunaren aurka egon direla.
Eskerrik asko Paco Etxebarriari, zeinak, gose-greba honen irtenbide justua bilatzen lagundu ez ezik, esan baitigu zientziak, eta ez epaiketek, izan behar duela Iruña-Veleiari buruzko egia adierazi behar duena.
Eskerrik asko Jose Angel Cuerda Gasteizko alkate ohiari, Iruña-Veleiako indusketaren esponsorizazioa zeharka sustatu zuenari eta horrekin 400 grafitoen aurkitzen lagundu zuenari, eta Iruña-Veleiarentzat bide zientifikoaren alde dagoenari, publikoki eskertu nahi diogu bere laguntza.
LABURTUZ, BORROKA ADORETSUARI ESKER, OSASUNA ETA BIZITZA ARRISKUAN JARRIZ, IRUÑA-VELEIA DESAGERTZEA NAHI DUTENAK GARAITUAK IZAN DIRA. IRUÑA-VELEIA INOIZ BAINO BIZIAGO DAGO.
Gasteiz, 2020ko urriaren 29an,
Iruña-Veleia argitzearen aldeko gose grebalariak
Nobela beltz/marroikara idazteko nahi adina azpikeri eta simaur kontu honek…
Miresgarria benetan Elexpuru eta, oro har, ama-ata bloga daramatenen lan isil(du), setatsu, deuseztaezin eta zintzoa.
Zinez ilusionantea Arabako bazter horrek euskararen historiari egin diezaiokeen ekarpentzarra, behingoz behar bezala eta osorik ikertzen bada behintzat… Ekarpen horrek erlazionatutako ikasketetan eragin lezakeen astindua ere ez da huskeria… (Baina esan dezadan bidenabar ahoan grafito bihurtzen ari zaigula bitartean hizkuntzatxo eder hau).
Baina horiek horrela, galdera bota nahi dut: lagundu beharrean, ez ote dira gezur-zakuei bazka ematen ari behar beste informatu gabeko iritziak egitate gisa bota eta bota ari direnak (adibidez: Lakarrak eta Gorrotxategik EZ dute aldezten inondik inora ere euskalduntze berantiarraren teoria, eta auzi hau argitzeko borrokaren ingurukoei baino ez diet entzun hori, faltsutasunaren aldekoak nabarmen uzteko, antza. Beste adibide bat: euskararenjatorria blogean eta handik hemendik topa daitezkeenak).
Badaezpada, argi utzi nahi dut errespetuz begiratzen diodala ekintzari lotzeko pausua borondate betez ematen duen orori (printzipioz behintzat); baina kontua da Borrokaren beste esparru batzuetan ez bezala, tarte zabala dagoela honetan (zientziaren eta kudeatzeko modu ustelen arteko bidegurutzeak sortzen duen esparruan) justizia lortzeko lanean ari direnek elkar koordinatu eta ezagutza amankomunean jarri dezaten, eta zerbait iradokitzen duela hori ez gertatzeak (esaterako, Eliseok gose grebatik desmarkatzeko ohar bat argitaratu izanak (behar izanak?) agerian uzten du lortu nahi duren helburuen kaltetan ari direla berez laguntzeko nahia duten batzuk).
Ikusiko da… Ilunpetan zein argitan, ezer ez da betiko, baina badira luzeago irauten duten eta egiatik gertuago uzten gauzak…
Nik gero eta argiago dudana da hau argitzeko dagoen eragozpen nagusia dela (agian bakarra) argitzekotan alfonbra azpitik aterako liratekeela zientziaren kudeaketa mafioso/politikoaren ustelak. Kakapurrustada galanta.
Eta jakina Lakarrari ez datorkiola batere ondo idazkun batzuk egiazkoak izatea, baina, azken batean, eta jokalekua inposatzen duen arren, behin baino gehiagotan bota du bere teoria/argudioak desmuntatzeko erronka, eta jokaleku akademiko horretan, togadunenean ez bezala, zirrikitutxoren bat dagoela oraindik justizia lortu eta zientzia egiteko…