Ostia monumentala hartzen duzu konturatzen zarenean dena gezur handi bat dela

A zer iruzurra!

Hainbeste defendatu dugu gure herria, Euskal Herria, eta hainbeste gure etorkizun politikoa libreki erabakitzeko eskubidea, baita gure hizkuntza ere, euskara, horrek egiten baikaitu Euskal Herri, historia inperialistaren, muga artifizialen eta gizakiaren diruzalekeria eta botere-xedeen gainetik. Erakunde armatu bat, gure eskubide historikoen eta autodeterminazio askearen alde borrokatzen zuena, borroka mota hori gauzatzea bere gain hartu behar izan zuena, inork inoiz nahi izan ez zuena. Eta, jakina, Espainiako Estatuaren indarkeria basatia, pertsonen aurkakoa, mota guztietako errepresioa, torturak, hilketak, atentatu parapolizialak eta estatuak ordaindutako mertzenarioak, euskal preso politikoekiko eta haien senideekiko mendekua, gazteen aurkako erabateko errepresioa, poliziaren kontrol eta indarkeria indiskriminatutik hasi eta drogen trafikoan, banaketan eta salmentan laguntzeraino, bereziki heroinaren atzaparretan erori zen belaunaldiari eragindako triskantza ezagunarekin.

Gatazka honen, gure nortasunaren, gure kulturaren eta hizkuntzaren sustraiak argi zituen herri batean geundelakoan geunden. Eta ostia monumentala hartzen duzu konturatzen zarenean dena gezur handi bat dela.

Botere faktikoak datoz ordena jartzera

Zer egiten dute gizarteko liderrek eta pertsona garrantzitsuek, alderdi politikoek, eskubide horiek teorikoki defendatzen dituzten eta euskaldunon aurkako era guztietako errepresioa gaitzesten duten kultura- eta gizarte-erakundeek, inskripzio batzuk agertzen direnean, euskalduntze berantiarraren teoriaren faltsutasuna erakusten dutenak, eta kristautasunak jasan duen manipulazio historikoa — jada susmatzen genuena — agerian uzten dutenak ? Botere faktikoak datoz ordena jartzera. Ordena erlijiosoa, noski, kristautasunaren oinarriak — kontatuak zizkiguten eran — kolokan daudelako.

Eta gehien harritzen nauena da Euskal Herria eta bere eskubide kultural eta linguistikoak defendatzen dituztenek ez dutela ahotsa goratzen. Ez dute inola ere babestu egiaren bilaketa, ez dituzte egin zitezkeen frogak exijitu, ditxosozko grafitoen egiazkotasuna (edo ez) frogatuko luketenak. Edo, are okerragoa dena, batzuetan beste alde batera begiratu dute, despistean jolastu dira, edo zuzenean faltsifikazioak egiteaz akusatu dute. Gure herriaren, gure historiaren, gure kulturaren, gure hizkuntzaren defentsarako oinarri teorikoen aurka al doaz? Orduan, zer demontre kontatu digute? Zertarako eta zergatik hil eta erail da jendea? Nork ulertzen du zerbait?

Susmoak sortzen zaizkizu eta ondorioztatzen duzu nahi ez zuten zerbait bazegoela han

Nola liteke hondeamakinak sartu eta Euskararen Herriaren historiaren zati bat deskubritzen duten aztarna arkeologiko posibleak betiko suntsitzea, ia guztien isiltasunarekin? Salbuespena gara, jakina, Eliseo Gil eta bere taldea — logikoa denez — eta gauzak beti zalantzan jartzen ditugun eta ondorioak ateratzeko iritzi batzuk eta besteak kontrastatzen ditugun gutxi batzuk. Kasu honetan, gai horietan jantzia ez den ni bezalako pertsona batentzat, gauza batzuk hain dira ulertzeko bezain begibistakoak, non interesa duen edonork uler baititzake. Eta, noski, susmoak sortzen zaizkizu eta ondorioztatzen duzu nahi ez zuten zerbait bazegoela han, gaur egun grafitoak faltsuak diren ala ez frogatzeko bezain seguruak diren frogak egiteari uko egiten diotenean. Froga hauek:

• Kaltzio karbonatoaren analisiak: ostraka batzuetan kaltzio karbonatozko geruza baten azpian ezkutatutako letrak daude; baldin eta karbonato hori egiazkoa bada, inskripzioak ere bai.
• C-14 proba: hezurretan idatzitako grafitoetan egin daiteke, eta horrela haien adina ezagutu.
• Termoluminiszentzia-proba: idatzitako esaldiak dituzten grafitoen egosketa-data adieraziko liguke.

Hondeamakinak sartzen badituzte geratzen den aztarna oro suntsitzera, ordea, ez dira grafito gehiago agertuko.

Zenbat aurkikuntza ari dira suntsitzen, Iruña-Veleiaz gain, euskaldunen eta euskararen benetako historia manipulatzeko?

Galdera hauek sortzen zaizkit: zer egingo dute orain arkeologo ofizialistek antzeko aurkikuntzak aurkitzen dituztenean? Isildu egingo al dira, Eliseo Gil eta bere taldeak bezala ez bukatzeko? Hondeamakinekin suntsituko dute? Zenbat aurkikuntza ari dira suntsitzen, Iruña-Veleiaz gain, euskaldunen eta euskararen benetako historia manipulatzeko? Euskal buruzagi nazionalistak eta independentistak espainolistak al dira herri honekin jolasean? Inork ulertzen al du ezer?

Edo, agian, hau izango da: dena hain zaila denez, jendeak, oro har, bertsio ofiziala onartzen du burua leher ez dakion? Kontuan hartuta, gainera, diruaren sistema honetan, giza eskubideen auzitegira jotzeko diru pilo bat ordaindu behar duzula… Baina zer giza eskubide oinarritzen da eros-ahalmenean? Giza eskubideak ezin dira klasistak izan, giza eskubide izateari utziko bailiokete. Beti bezala, boteretsuek eta dirudunek bakarrik dituzte gainerakoek ez dituzten eskubideak. Horrela doakigu!

Garailearen bertsioa idazten ari da Espainiako Estatua

Bitartean, interes ekonomiko eta inperialistengatik, gure herriaren eta hizkuntzaren historia ezabatzen jarraitzen dute. Ez dakit zer egin dugun euskaldunok hau merezi izateko, baina zein tristea eta bidegabea den gure herriaren historia, beti menderatua, beti zanpatua, azpiratua, garaitua, mapatik ezabatua! Izan ere, oraintsu gertatzen ari den historiara eta kontakizunera baldin gatoz… garailearen bertsioa idazten ari da Espainiako Estatu boteretsua. Erreparatu datu honi: Gogora Institutuaren presidentea Alberto Alonso (PSE-PSOE) da, Eliseo Gilen epaiketan aurkako lekuko gisa aritu zena.