Hegoak ebaki banizkio… Bai.
Memoria daukagu, baita oroimena ere.
Nik zerbait galdu dut nonbait, hipokrisia eta koherentziarik eza ez baititut ulertzen. Orain, Txoria txori abestera gonbidatzen gaituzte. Orain euskaldunok “memoria” daukagula diote.
Bada, bai… horixe badaukagula memoria… Izan ere, ez dugu ahazten. Baina duela hiru urte baino gehiago Txoria txori kantuaren zentzua aldatu egin zen guretzat. Une hartan behintzat ez zeukan guk pentsatzen genuen zentzua. Txoria txori gizakien eta gizartearen askatasunaren ereserkia da, baina, era berean, euskaldunon abesti bat da. Txoria txori abestiak aske izateko eta besteei aske izaten uzteko izan behar den balioaz hitz egiten digu.
Giltzaperatu eta, gure borondatearen kontra, txertatzera eta inokulatzera behartzen gintuzten bitartean, Txoria txori abestiaren mezua ez zuten kontuan hartzen. “Txertaketa, txertaketa, txertaketa” hitza errepikatzen zuenean, ez zuen kontuan hartzen bakoitzaren erabakitzeko eskubidea. Orain “lurralde-eztabaida” eskatzen dute, lurraldeak suntsituko dituen agenda bat defendatzen duten bitartean.
Eta orain, milaka pertsona Txoria txori kantatzera ausartzen dira, duela bi urte ziurtagiri nazi bat exijitzen zuten bitartean.
Zure sentimentua ulertzen dut, egia da. Nire sentimentu berriz zubiak eraikitzeko garai dela gure “gerrak” gainditu ditzagun eta dauzkagun sormenak amalur eta gure lur propioan, gure senak, iraultza goxo baten zerbitzuan izan daitezen, gure barnean eta kanpoan. Ez da erreza izanen, agian, baina izanen da. Zubiak eraiki zeren zubiek bi zentzuetan joateko aukera ematen dute
Zurekin bat nator erabat, Marta. Ezagutu dugu, zoritxarrez, batzuek askatasunaren eta burujabetzaren inguruan duten kontzeptua.
Arrazoi osoa daukazu, Ramon, azken finean, hausnarketa bat baino ez da, baina gure etorkizuna zuk deskribatzen duzun bezalakoa izan behar da.
Marta
Beldurra sartzen denean, nor garen ahazten da…
Eskerrik asko Marta
Ia guztiarekin ados, baina ez da egia txertatzera behartu gintuztenik, nahi izan zutenak txertatu ziren, uste dut derrigortasunaren datu hori ez dela zuzena,
Gainontzeko guztiarekin erabat ados.
Maite, egia da ez gintuztela derrigortu baina egia da ere, txertatu ez ginenok eskubide batzuk galdu genituela, eta hori bazterkeria da eta batzuri asko molestatzen die bazterkeria hori gogoraraztea. Eta beren burua ezkertiartzat duten asko eta askok onartu eta sostengu aktiboa eman zioten bazterkeria horri, eta batzuk jazarle bilakatu. Etc etc.
Milesker Marta! Sentimendu bera izan nuen “nazio bat gara” lelopeko manifari buruz jakin nuenean. Guztiz bat egiten dut zure hausnarketarekin.
Eta Maite, derrigortzea ez bada egon den kanpaina mediatiko itzela eta pasaporte baztertzailea…
Hemen zero mugimendu sozialek eman zuen behar zen maila, zero ideologiak, zero komunikabide (hau salbu) edo kultur elkartek.
Bapatean aurkitu behar izan genuen elkar aliatuok, hondamendi ideologikoaren hauts artean, inkisidoreen iseka eta irain artean.
Eta oraindik ez du inork onartzen, ez dut jakin nahi, Amnnesia Orokorra dekretatu nahi dute onenean.
Hurrengora arte.
Mila esker, Marta, hainbesteren sentimenduari hitzak jartzeagatik.
Asierrek dioen bezala, egoerak eskatzen zuen maila gutxik, gutxiegik erakutsi zuten, errazagoa zen normopatarena egitea, eta komunikabideek eman ziguten espektakulua zeharo surrealista izan zen, literalki negargarria. Gurean, gainera, euskarazko komunikazioarentzat hilgarria.
Amnesia Orokorra eta anestesia zerebrala aukeratu dutenek ez dakit normalkerian eroso instalatzeagatik aukeratu duten edo hurrengo ‘round’-erako entrenatzeagatik. Ikusiko dugu.
Nik sentitzen dut baina ezin dut ahaztu. Diktadura pandemikoa bultzatu edo onartu zutenekin ezinezkoa zait ezer konpartitzea. Funtsezko Giza Eskubideak gupida gabe zapaldu zituzten, matrikula ikusi zitzaien batzuei eta besteei eta hori ezin dut kendu burutik.
Miñ asko egin da hemen Covid aren aitzakian, beste golpe faxista bat izan da. Eta samiñak ez ditu denborak bere horretan sendatzen.
Aitortza bat eskatzen du honek guztiak hasteko, eta ahal den heinean erreparazio bat. Memorian jasotzea ere, berriz errepika ez dadin.
Urteak behar izan dira 36 ko golpe faxistaren biktimak aitortzeko. Gaur oraindik zentsura indarrean da Covid az.
Txertoak jarri banizkio
Artaldean izango zen,
Ez zuen aldegingo.
Txertoak jarri banizkio
Artaldean izango zen,
Ez zuen aldegingo.
Bainan, honela
Ez zen gehiago osasuntsu izango
Bainan, honela
Ez zen gehiago osasuntsu izango
Eta nik…
Txertoa nuen maite.
Eta nik…
Txertoa nuen maite.
Txertoak jarri banizkio
Artaldean izango zen,
Ez zuen aldegingo.
Bainan, honela
Ez zen gehiago osasuntsu izango
Eta nik…
Txertoa nuen maite.
La la la la la la la…
Eskerrika asko iruzkizunengatik eta Mikel, eskerrik asko abestiarengatik. Primerakoa…
Ni..Matias eaz bat nator…matrikula ikusi zaigula…eta oso gogorra egin zait hau onartzea…baña horrela ikusten dut..
Eta gogorragoa egiten zait…tema “tabú ” bat bezala geratzea..
Honek ekarten nau… guerra zibille pasa eta gero …gertatu zenagaz..kaltetuak ixilik..badaezpada ere!!
Neuk bixitxakuaz ari naz..1952 koa bai naiz..12 urte nituen enteratu nintzenean gure familian zer gertatu zen…eta…baserri auzoko herri txiki bateko kontuekin nabil.
Batzutan pentsetot…ezdakatela ezkubideik..kontu errezoirik ezkatzeko..baña…gure politiko ezkertiarrakin…buaf!!! Zelako dezepziñoi!! Eta hoiei segi eitxie ondioik…dezepziñoi..DOBLI!!!
Benito Lertxundin…kantik esaten modure …diruaren gaitik zaldute.
Eskerri asko independentea.eus !!
Besarkada bero bat danontzat!!