Santurtziko erizainaren epaiketan, 40 familiaren abokatuak 12 urteko kartzela zigorra eskatzen du, iruzurragatik eta ondasun publikoen bidegabeko erabileragatik (31.000 euro). Baina hemen nor izan da iruzurgilea eta nola erabili dira gure ondasun publikoak?
Hasteko, ume bat Covidagatik hiltzeko aukera oso txikia da, tximista batek jotzea baino gertagaitzagoa. Beraz, medikoki, ez zegoen txertoa jartzeko inolako arrazoirik. Txerto genetiko horren ondorioz gaixotzeko arriskua, aldiz, Covidagatikoa baino 90 aldiz handiagoa dela kalkulatzen da, eta txerto horrekin heriotza arriskua dago, argi geratu zen moduan, txertoa jarri ondoren hil ziren ume eta gazte kopuruak ikusita. Bat-bateko heriotza horiek azalpenik gabe geratu ohi dira eta herrialde serioetan umeentzako Covid txertoak debekatu egin ziren, Danimarkan edo Suitzan, adibidez. Izan ere, autopsietan miokarditisak ikusi ziren, hau da, bihotz-hormen ahultasunagatiko zulatzeak.
2020an osasun-sailburuak prentsan esan zuen Gurutzetako ospitalean ume bat Covidagatik hil zela, eta, handik astebetera, ospitale bereko pediatrak Garan testu bat argitaratu zuen azalduz ume hori leuzemiagatik hilzorian zegoela, eta PCR positiboa edukitzeak ez zuela esan nahi Covidagatik hil zenik. Hedabide askotan txertoetan adituak agertu ziren txerto hori umeei ere jarri behar zitzaiela esanez, eta, handik gutxira, AEBtik jasotako informazioaren bidez, jakin genuen aditu horiek Pfizerrengandik kobratu zutela.
Korporazio farmazeutikoek ondorio kaltegarrien errugabetasun penala bermatu zuten
Osasunaren Mundu Erakundeak (OME) 2010. urtean ‘pandemia’ eta ‘txerto’ hitzen definizioak aldatu zituen, hegazti-gripearen izurritea eta txerto genetikoak justifikatzeko. Covid pandemia garaian, OMEk tratamendu alternatiboak gutxiarazi zituen eta neurri zorrotzak inposatu zituen (konfinamenduak, musukoak, distantzia sozialak), oinarri zientifikorik gabe eta txertoak bultzatuz ustezko larrialdi egoeragatik. Farmakoak erregulatzeko agentzia nagusiek, Europar Batasuneko EMAk eta AEBko FDAk, RNA mezularian oinarritutako terapia genetikoak baimendu zituzten, bultzada politikoaren bidez, FDAko zientzialari bik salatu zuten moduan.
Korporazio farmazeutikoek ere, RNAm-n oinarritutako terapiaren mekanismoak azaltzeko, ipuin bat sortu zuten, kontatuz RNAm ordu gutxiren buruan desegiten zela eta txerto horiek seguruak eta kaltegabeak zirela, eta aipatu gabe txertoetako RNAm artifiziala zela eta egunetan zehar irauten zuela, edota Pfizerren saio klinikoetako txertoa eta komertzializatutakoa ezberdinak zirela. Badaezpada ere, Europar Batasunarekin sinatutako akordioan, ondorio kaltegarrien errugabetasun penala bermatu zuten. Akordio horretatik abiatuta, europar bakoitzeko 20 txerto-dosi erosi ziren.
zentsuraren bidez, milaka zientzialari eta medikuren salaketak eta arriskuen ohartarazpenak isilarazi ziren
Totalistarismotik ezarritako zentsuraren bitartez, milaka zientzialari eta medikuren salaketak eta arriskuen ohartarazpenak isilarazi ziren eta haien kontrako gezur kanpaina bat zabaldu zen, gizartea txertaketara bultzatzeko, oinarrizko ezagutzarik eduki gabe. Hedabide berberak, oraindik ere, inokulazioen eragin kaltegarriak ezkutatzen ari dira, edo “iraupen luzeko Covidaren” gezurra hedatzen dute, hain zuzen ere albo-kalte ugarien errealitatea estaltzeko. Oraintsu Espainiako osasun ministerioak “barkamena” eskatu die gaixo Covidiano horiei.
Covidaren aldaera jarraituak eta gaixotasunaren iraupena ikusita, jende askok, derrigortutako bi txerto-dosiez gain, ez zuen gehiago hartu nahi izan, eta, beraz, erositako txerto ugari galdu egin ziren. Gipuzkoan bakarrik, 10 milioi euroko galera eragin zuten horrela. Hau al da ondasun publikoa ondo erabiltzea? Ez dugu inoiz jakingo zenbat diru galdu zen arlo horretan, gure erakunde publikoetako politikoek ez dutelako honi buruz ezertxo ere jakin nahi.
Horrenbestez, nor da benetako iruzurgilea eta baliabide publikoak bidegabeki erabili dituena?
Uste dut epaile-inkisidoreek eta haien fededunek ez dutela ulertzen, Angel. Beraien fikzioan harrapatuta daude.
Epaiketak behintzat beste aukera berri bat ematen digu Covid aroaren egia euskaraz Angelen ahotik eta Independenteari esker lau haizetara zabaltzeko. Artikulu hau ere ekarpen izugarria da Euskal Herrirako.
Epai horretako guraso salatzaile horiei eta Osakidetzari berari eskatu beharko lieketen ume horiei inokulatzeko beharrezkoa zen adostadun informatuaren dokumentua, hau da, “consentimiento informado” famatuaren agiria. Ea nola frogatzen den ume horiek txertatzeko “eskubidea” eta obligazioa.
Seguruenik agiri horiek ez dira inon agertuko eta horrela frogatuko da langile horren portaera zuzena zen bakarra izan zela garai ilun haietan.
Batzuek diote seme-alabak inokulatzeko edo ez inokulatzeko erabakia gurasoen ardura bakarrik dela, ez estatuarena, ez erizainarena. Baina hemen ez da kontuan hartzen oso garrantzitsua den zerbait. Erizainak ezin zuen kontzientzia-objekziorik egin, ezin zion uko egin esperimentu genetiko bati, zeinaz ez baitzen fidatzen. Esperimentuko txertaketa-kanpainan parte ez hartzea utziko baliote, eta ez bazuen zigortzeko edo lanetik kanporatzeko arriskurik, orain ez ginateke horretaz hitz egiten arituko. Baina bertsio bakarra inposatu zenez eta utzi zituzten bi aukera bakarrak ezer esan gabe obeditzea edo desobedientzia praktikatzea izan zirenez, desobeditzea eta esperimentua ez inokulatzea erabaki zuen, gatz-soluzio kaltegabe bat besterik ez inokulatzea baizik. Ezin zuen beste ezer hoberik egin duintasuna galdu gabe. Errugabea eta ausarta da.