“Hau diktadura ARIO bat da” testua iruzkinduz, 2021-12-07
Bertsolaritza gaurkotua eta gizartean murgildua dagoela esaten dute, baina jakin nahi nuke ea orain egiten ari diren saio eta txapelketetan (Nafarroa, Bizkaia) zenbat aldiz jarri diren gai covidiarrak, zenbat aldiz jarri dituzten bertsolariak kantuan txertoaz, paseaz edo horiei buruzko jarrera desberdinetan, eta abar.
Txapelketak beti izan dira modako gaien inguruan adostasun bat antzezteko lekuak, eta ukitu ezin diren gaiei buruz ez jardutekoak. “Meza geza” deitzen diet nik.
Iñaki Segurola
2021eko abenduak 7, 12:08
Atzokoan, kobidismoari aipamen kritiko herabe parea entzutearen plazertxoa, bukaerako Ametsen goitika txatxitransguayak ozpindu zidan.
Eta bai, ariketa birtuoso horiek mundu birtualean bizi direnentzako oso pinpirinak dira, beti ere disidentzia ofizialetatik irten gabe, Hipermerkatuko ezker apalategietan aukeran.
Hori bai, ederrak artistak eta Maialen, txapeau!
Ukitu ezin diren gairik ez bagenu.
Zer begiratuko modarik ez balego.
Elkarren aurbegietan ikusiko ginateke.
Beldurrik ez den lurrealdetan.
Oholtza gainean egon zen probokaziorik? Inork espero ez zuen ausnarketarik, ofizialtasun puskatzaile eta ausart baina kolektibo baten barruan babestean eta eroso sentitzen den horretatik ateratzen zenik? Egon zen “auzotarrei” eginiko kritikarik? Egon zen eztabaida sortuko zuen esaldi, iradokizun edota baieztapen zuzenik? Egon zen filosofiarik oholtza gainean?
Imaginatzen dudan bertsolaria filosofoa izateaz gain, puskatzailea eta galderak planteatzen dituena da, galdera, zalantza eta ausnarketa inork espero edo nahi ez duen horretan eta moduan egiten duena. Pentsarazten dizuna, edota, zuzenean, “ezer ez dut ulertu” esanarazten dizuna; sakona izan da hori! Erakusten dizuna, esperientziatik eta jakintzatik. Meza gaziak ematen dituena.