SOS Iruña-Veleiak zabaldutako prentsa-oharra:
Jakin dugunez, 2023ko Ikerkuntza Euskadi Saria eman diote Joaquin Gorrochateguiri. SOS Iruña-Veleiak bere desadostasuna eta haserrea adierazi nahi ditu agiri honen bidez. Gure ustez, Iruña-Veleia auzian katedratikoak jokatu duen paper negargarriak indargabetuta uzten ditu beste gai batzuetan izan ditzakeen merituak. Azken batean bera izan da, beste filologo batekin batera, euskararentzat eta gure herriarentzat hain inportanteak diren aurkikuntzak zakarretara bota dituena.
Bera izan zen lehena aurkikuntzak ontzat ematen: “Y nuestro objetivo principal era hoy precisamente asegurar a esa comunidad científica que es verdad, que no es un fraude, que han aparecido unas leyendas escritas en alfabeto latino sobre material cerámico básicamente, aunque también hay vidrio y hay huesos, con leyendas en vasco antiguo”. (2006-06-15, aurkezpen eguneko hitzak, Radio Euskadik jasoak). Handik lau egunera, zera zioen gutuna entregatu zion Arkeologia Museoko zuzendariari: “Tras conceder dos entrevistas a los periodistas durante la mañana del viernes y enviarle a Eliseo mi texto de la comparecencia para que lo colgara en la web de la excavación, me voy a los Pirineos. Y la conclusión de lo pensado durante estos dos últimos días, teniendo en cuenta los datos que guardaba en mi memoria, es que no se sostiene en absoluto que los grafitos en euskera sean antiguos”. Hau da, atzo zuria zena gaur beltza da.
Nekez ahaztuko dugu Gorrochateguik gai honetan harrezkero jokatu duen papera. Lehenik, aurkikuntzen eta Lurmeneko arkeologoen aurkako kanpaina mediatikoa lideratu zuen Interneten, ezizenen atzean ezkutatuz, beti ere. Gero, “Las armas de la filología” artikulu luzea argitaratu zuen, eta bertan filologiaren nagusigoa aldarrikatu zuen beste diziplinen aurrean. Lurmenek eta auzia argitzearen aldeko elkarteek hasieratik eskatzen dituzten laborategiko froga fisiko-kimikoen aurka egin du beti, auzia erabakitzeko hizkuntzalaritza aski dela argudiatuz. Epaiketaren garaian, faltsutasunaren aldeko ia inork aurpegirik eman nahi ez zuenean, sarri ikusi genuen hedabideetan bere tesiak handikiro azaltzen, une hartan akusatuen aulkian esertzen zen Eliseo Gilenganako enpatia eta errespetu minimorik agertu gabe.
Esandakoagatik eta beste gauza askogatik, guk garbi dugu Gorrochategui ez dela duina horrelako sari bat jasotzeko, eta iruditzen zaigu hanka-sartze handia egin duela erabaki hori hartu duen epaimahaiak.
SOS Iruña-Veleia
Hanka-sartzea saria eman dutenek edo emandako zerbitzuengatik saria? Argi dago boterea noren alde dagoen eta eskatutako froga zientifikoak hankartetik pasatzean dituztela gure’ agintariek, kasu honetan Jaurlaritzako Hezkuntza sailak. Lotsagarria benetan.
2020ko Azaroan eman zen Rikardo Arregi sariak ere zer pentsatua eman zigun orduan.
Sariak gainbaloratuak daude.
Oraindik liluraz begiratzen dugu Hagintari Ustelek saritutako jendea, zerbait handia egin duelakoan, jakitsuen dohain onberak eguzki izpiek bezala mundua argitzen duenaren ustean.
Hor ditugu Nobel sari santuak urte batean eta bestean ere bai labeldun kriminal eta iruzurtiei emanak.
Eta nor zan ba Nobel, dinamita eta gerrek aberastutako zerrikote bat baino? eta bere izendun sariak izen kriminala garbitzeko erabilitako ordaina baino?
Ba hemen igual, nor ostia sarituko dute ba jaulatxirla eta kuadrillako ilustrauek?
Beraz, elementu honek arkeologiaren zientzia uzten du lotsagarri eta hutsaren pare, eta ikerketa saria ematen diote herritarron hamarka mila euroko zakukada batekin batera. Aztarnategian egin den ondarearen aurkako delitu goria tartean. Delinkuenteak agintean dauzkagu eta pikutara goaz, ez dago zalantzarik.