Herrien garaia

Errusia–Ukraina gerra eta kikildutako Europa

Europak bere aberastasun kulturalean sinetsi beharko luke, herrien aberastasunean, ez estatuenean. Benetako europar aberastasun kultural eta politikoaren gordailu diren herrienean.

3

Jon Ander Etxebarria Garate

Euskadiko Biologoen Elkargoko Dekano ohia. Bilbo

Errusia-Ukraina gerra bere lekuan jartzen ari da konplexuz betetako eta AEBri hipotekatutako Europa. Bigarren Mundu Gerraz geroztik dago hipotekatuta, eta denboraren poderioz Europaren nortasuna disolbatuz joan da. Disolbatze hori bizkortu egin da Errusiaren eta Ukrainaren arteko gerrarekin gertatzen ari denarekin.

Lehenik eta behin, Bigarren Mundu Gerrara jo behar da, non Europa AEBri hipotekatu baitzitzaion. Errealitatea da AEB gerran sartu zela, ez Europa doan salbatzeagatik, baizik eta komunismo sobietarrari aurre egiteagatik, honek nazien aurka egindako aurrerapenaren aurrean. Izan ere, sobietarren aurrerapena hain izan zen nabarmena, ezen hauek izan baitziren Berlinen sartzen lehenak eta, beraz, gerraren amaierari hasiera eman zietenak. Horregatik sartu zen AEB gerran azkar, txikitutako Europa hartzeko eta nazismoa borrokatu zuten sobietarren esku ez uzteko.

AEBren premisa merkantilista eta beliko horien pean eraiki da Europa

Une horretatik aurrera, Europa AEBri estu lotuta eta otzan egon da, amerikarrek globalismo neoliberalaren bidez markatzen zituzten ildoei jarraituz, bai arlo ekonomikoan, bai belikoan ere. Modu horretan, Europa merkantilista hau sortu zen, beste edozein loturari uko eginez, lotura politiko zein kulturalei. Aitzitik, belizismoaren alde apustu eginez (NATO), Varsoviako Itunari aurre egiteko. Errusiarrak izan arren, bitxia bada ere, nazien erretiratzea lortu zutenak. Geroago, sobietarren bilakaera historikoarekin, itun hori nola desegin zen ikusi genuen.

Testuinguru horretan dugu, beraz, Amerikako Estatu Batuei men egiten dien Europa hipotekatu hau. AEBren premisa merkantilista eta beliko horien pean eraiki da Europa, kontinentearen aberastasun handiena alde batera utziz: bertako herrien aniztasuna, benetako europar aberastasun kultural eta politikoaren gordailu diren herriena. Ondorioz, Europa honek uko egin dio bizi garen munduan potentzia lider izateari.

Gatazka sozialak ez konpontzean eta premisa neoliberalen alde egitean, eremua libre utzi du ultraeskuinarenarentzat

Europaren jarrera hori, botere multinazional ekonomiko neoliberalaren eskutik eramana, hainbat aukera politikoren agintaldiekin indartu da, non sozialdemokraziak eta honek gobernatu duen aldi desberdinetan babesa eman dion ezkerrak, beren ideologiari muzin egin dioten, Amerikako Estatu Batuetatik agindutako eta erabilitako irizpideei jarraitzeagatik. Gogora dezagun Europa AEBri hipotekatuta eta otzan zegoela, Errusia-Ukraina gerran gertatutakoarekin ikus dezakegun bezala. Utzikeria hori pixkanaka sakonduz joan da (gatazka sozialak ez konpontzean eta premisa neoliberalen alde egitean), eta, era berean, eremua libre utzi du ultraeskuinaren demagogiarentzat, azken aldian Hungaria, Polonia, Suedia, Frantzia eta Italiako azken hauteskundeetan ultraeskuinak izan duen gorakadarekin egiaztatzen ari garen bezala.

Modu honetan, eta Errusia-Ukraina talka belikoarekin eta ondorengo gertakarien garapenarekin, Europak berriro aukera paregabea alferrik galdu du bere nortasuna gauzatzeko, gune amerikarretik aldentzeko eta elementu neutral bihurtzeko, irtenbide baketsu eta ez-beliko batean bitartekaritza eginez. Baina errealitatea guztiz kontrakoa izan da, bitartekaritza-zereginari uko eginez eta Estatu Batuen jarraibideetara makurtuz. Estatu Batuak, bide batez, bere lurraldean inoiz gerrarik gerta ez dadin – eta bai beste batzuetan – moldatzen da, belikoki presente egoteari utzi gabe.

Europak berriro aukera paregabea alferrik galdu du bere nortasuna gauzatzeko

Europaren jarrera lotsati horren ondorioetako bat da AEB, NATO benetan gobernatzen duena, beti egotea irtenbide baketsu bat bilatzearen aurka. Eta, are gehiago, Europako herrialdeak presionatzea NATOren gastu militarra handitzea onar dezaten, baita erakunde hori hedatuz ere, beti neutral mantendu izan diren herrialdeekin, Suedia eta Finlandia kasu.

Beste ondorio bat da, gerra honek krisi energetikoari eragiten badio ere, jakina, gasari baino ez liokeela eragin behar, energia gisa, baina ez energia fosilei, petrolioari adibidez. Eta, hala ere, benetan onura ekonomikoa ateratzen ari dena AEB da, baliabide energetiko hori petrodolarretan ordaintzen baita, eta Europa da, berriz ere, jokoz kanpo geratzen dena, euroaren dolarrarekiko kotizazio-jaitsierarekin egiaztatu ahal izan den bezala.

Gerrako gertaeren bilakaerak Europa honen hondatzea eta gutxiagotasun-konplexua baieztatzera garamatza, Nord Stream gasbidearen sabotajearekin eta Donetsk, Luhansk, Kherson eta Zaporizhiako lurraldeetan Errusiak egindako kontsultekin ikusi den bezala.

Gasbidearen sabotajearen aurrean, esan beharreko lehen gauza da Errusia nahi dugun guztia izan daitekeela baina ez dela hain tentela izango, ez bailuke saboteatu beharrik izango, horretarako gasbidearen giltza itxi besterik ez zuelako.

Europa osatzen duten herrialdeen artean gero eta liskar handiagoak sortzea saihestu daiteke herrien Europa bat eraikiz

Kontsulten atalean, berriro ere, Europak porrot egin du. Kontsulta horiek, ziur aski, ez zituzten berme demokratiko guztiak izango (are gutxiago gerran egonda), baina Europak balantzaren orratzaren rola joka zezakeen, eta lurralde horietan kontsulta demokratikoak bermatu. Hau da, aurretiaz su-etena ezarriz, Ukrainarekin eta Errusiarekin negoziatu zezakeen eta kontsulta horiek gainbegiratu zitzakeen, gatazka baldintza demokratiko guztiak betetzen dituzten kontsulten emaitzei men eginez konponduko litzatekeelako. Azken finean, lurralde horiek urteak daramatzate gatazkan, Errusiaren aldeko eta Ukrainaren aldeko populazioak daudelako bertan, eta, beraz, kontsulta horiek dira Europako gatazka bat konpontzeko ariketa demokratiko eta bakegintzazko handiena, eta bertan AEBk ez dauka ezer esateko. AEBrentzat, ordea, NATOren indarrak Moskutik zenbat eta hurbilago jarri, orduan eta hobeto.

Horrela egin izan balu, eta ez AEBk agindutako Errusiari boikot barregarriak, Europako gizarteen ekonomia itotzen ari diren boikotak, Europak maila eta nortasun handiko ekarpena egingo zukeen. Ekarpen horrek berriro jarri ahal izango zukeen Europa (bere historiagatik kontinente gisa izan beharko lukeena) beste kontinente batzuen maila berean, eta, behingoz, AEBrekin Bigarren Mundu Gerraz geroztik duen konplexuarekin amaituko litzateke.

Horren aldeko apustua egin ahal izateko, Europak bere aberastasun kulturalean sinetsi beharko luke, herrien aberastasunean, eta ez estatuen aberastasunean. Horregatik, gerra honek ohartarazten digu beste Europa bat eraikitzen ez badugu, Europa apurka-apurka azukre koxkor bat bezala desegingo dela, eta gero eta liskar handiagoak sortuko direla Europa osatzen duten herrialdeen artean. Eta hori saihestu egin liteke, herrien Europa bat eraikiz, non erabakitzeko eskubide demokratikoa edozein lurralde-gatazka konpontzeko oinarria izango den.


Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >

Honen harira

3 erantzun “Errusia–Ukraina gerra eta kikildutako Europa” bidalketan

  1. Artikulu txit argigarria, Jon Ander, non Europa AOTO.SUNTSITZAILE bat EEUUen morroi bihurtuta dakusagun.

    EEBBak eta bere OTAN ditugu Planeta honetan gaur egun dagoen mehatxu handiena.
    Besteak beste dekantzian dagoen Inperio bat delako.

    Eta jakina, América Only eta América First ez izatea irentsi ezin duen populu gerlari bilakatu delako.

    Are arriskutsuago gertatzen dena, III. gerra honetan, NAZISMOAREN ALDE lerrokatu delako Ukrainan (HOTS, Zelenskyren banda naziak armatzen dituela)

    “Demokrata” Naziak?

  2. Egoera honen aurrean, “ZER EGIN”, Ivan Ilich?

    Lehenbizi ESPABILATU, HERRIA.

    Argi ikusi ezen Europako gobernariak eta Gobernuak Europaz HARAKIRI egiten dihardutela.
    Beraz, Europar herritarroi dagokigu egoera horren aitzi SUBLEBATZEA.

    Nondik hasi?
    Bakezale garela erakusten:
    Zelenskyren gobernua armatzearen kontra!

    Stop Nazismoari!
    Stop NATOri!
    Stop FAXISMOARI!

    Baina orduan zeinen alde, zeren gerra honetan ez baitago neutral izaterik.

    Bada ni, zalantzarik gabe, Vaqueroen eta Komantxeen ateko gerla honetan, KOMANTXEEN ALDE: ERRI.ERUSSIYA baketsuaren alde.

Utzi iruzkina, izen eta abizenez

Azken artikuluak