Azken egunetan Carmen Jimenez Huertas filologo eta idazle katalana entzuten egon gara. Gerraren diskurtsoa nola indarrez sartu diguten azaltzen du, eta desprogramazioa eta koherentzia aipatzen digu irtenbide. Gure botere pertsonala berreskuratzeaz hitz egiten du. Nik nire ondorioak atera ditut.
Batzuk dute indarra, baina guk badugu boterea. Gure bide propioa egiteko ahalmena, maiztasun positiboetan biziz, konfrontazio eta kritika jokoan erori gabe. Ez gaitzaten elkarren kontra jarri, ez dezaten gure energia erabili beren burua indartzeko, hori da bilatzen dutena.
Maitasunez, lasaitasunez eta zoriontasunez biziz gure bidea egin dezakegu. Eta horretarako: hizkuntz sendagarria erabiliz. Gure hizkuntzaz jabetuz, borroketan sartu gabe, nahi ditugun asmoak lortzeko erabili dezakegu gure energia. Energia proiektatuz, irudimena erabiliz, gure magia, umorea eta artea erabiliz, egingo dugu aurrera.
Derrigorrezko hezkuntza.
Zertarako derrigorrezko
Zertarako hezkuntza.
Derrigorrezko hezkuntzak ez du gorputzik
Ez du sexu plazerik
Bihotzaren sublimazioarekin idortu digu hizkuntza hezkuntzak
Eta labirintoan galdurik jarraitzen dugu edozeri maitasun deituz eta elkar zaindu ezinik.
Azken txanpa dagoen eraso gupidagabearen aurrean, bere azken fasean, oso zaila egiten zait lasaitasun eta zoriontasun egoera hori mantentzea. Uste dut horrek mentalki lagunduko lukeela borroka prestatzen baina zoritxarrez guk bultzatu ez ditugun erasoaz, borrokaz eta gerraz ari gara.
Egoera horiek ez dute estimulatzen hain zuzen ere artikuluan hain ondo islatzen den animo-egoera hori eta ez dugu inoiz alde batera utzi nahi izango. Gertaeren erlazioak ongi bereztein dakienarentzat batez ere sinesgaiztasuna, urduritasuna, ziurgabetasuna, urduritasuna eta prokupazioa sortzen ditu eta gure poro guztietaik lehertzen den askatasun sentimendu hori pizten duen errebeldia sortzen du hura kentzeko diseinatutako gertaeren birulentziaren aurrean.
Artikuluaren egileak esaten digun bezala erreakzionatzea eragozten duten faktoreetako bat da benetako gutxiagotasun-egoeran gaudela eraso basati honetatik defendatzeko edozein moduan. Gutxiengoan eta babesgabe ikusten dugu geure burua zapalgailuaren arrabolaren aurrean zeinak modu antolatuan egiten baitu aurrera eskura ditugun arma bakarren aurean.
Arma horiek kolektibitatean eta askatasunean, harmonian eta entengabeko kultur progresioan bizitzeko dugun nahia aldarrikatzea besterik ez dira, gizaki giza erabat bizitzeko hain zuzen ere prest gaudenetik oso urrun dauden balio horiek babestu nahi ditugunak.
Azken txanpari eta azken faseari buruz ari naiz hain zuzen ere sikopatek programatuta duten azken helburuari buruz zeinaren bidez kalbario honetatik pasarazten baikaituzte: haien txertoa.
Denbora egongo da, ez asko tamalez, “azken ekintza” horren atzean zer eskutatzen den hainbeste desio duten mundu ordena berrian gu guztiok “garaile” sartzearen atzean eta gure zainetan inokulatutako “likidoa” zirkulatzen hasten denean orduan hasiko da.
Bai. Hizkuntz sendagarriaren al de nago, BEnetan sendatzen gaituelako, BEnetan gure barru-barruak astintzen dituelako sentimendu eta emozioak azaleratuz. Hau da, izakien arteko humanitatea eraikitzeko oinarrizko bide-lagun dalako.
Uskal hizkuntzak hitz egiten aurrera atera ziren gure arbasoak, zeltak eta erromatarrak ethorri aurretik, gero pixkanaka latina inposatzen hasi zen romatarren inperioan, 824. Ean Pampelonaren Iruñako Resumaren subirania aldarrikatu zuten gure arbasoak, baskoiak alegia ta uskara zuten ardatza. Gero pixkanaka euskaldun batzu, Butroi lenhua eta Harotarrak, sortu berri zen Gaztelako resuma feudalera xoan ziren gainontzeko uskaldunak traizionatuz, eta pixkanaka gure Nabarrako Estatua konkistatu eta suntxituz, hizkuntza beharrezkoa da komunikatzeko, zuzentza eta lurraldearen babesa ere. Subirania da Estatu baten hizkuntzak bermatzeko balio du, beste gauzetaz aparte. Subiraniarik gabe ez dago hizkuntzarik, ezen subirania duten Estatuak, gure kasuan espanhak eta frantziak beraien erdal hizkuntzak babestuko dutelako GURE Nabar lurraldean (euskal herria Jesusen Konpanhiak asmatu eta erabilitako izen bat da, Nabarra hots gure estatu subiranoaren izena izkutatzeko asmatua)
Beharbada Kantzileria nabar bat izan beharko genuke erresistentzia gidatuko lukeena Cabalekin lerrokatutako jesuita eta pentsamendu aranistako kide horiek guziak neutralizatzeko eta behar bezala biltzeko, izan ere, haien bi alderdi nagusi egungo egoeran bereizten dira herri honekin ankerki jokatzeagatik eta haren aurka neurri genozida gehiago eta gehiago eskatzeagatik.
Gero eta lasaiago egoten saiatzen ari naiz. Hasieran gizartearen jarrera pasiboa ikusita sutan jartzen nintzen, oraindik ere harrigarria egiten zait baina.. Xantik ematen dituen aholkuei kasu egin beharko diet, estrategia aldaketa, ea fruituak biltzen ditugun.