Berriki izan diren bi manifestazioen aurrean, bata Basurtuko Ospitaleko Kardiologia ez ixteko, bestea Madrilen, Osasun Publikoa aldarrikatzeko, esan behar dut, lehenik eta behin, herritarren osasun publikoaren defentsarekin zerikusia duen guztiari babesa ematen diodala.
Behin hori esanda, zenbait zehaztapen egin behar dira aldarrikapen horiei buruz, gehiago baitira defentsa profesionala, benetako osasun publikoaren defentsa baino.
Aipatu behar da, batetik, osasun-arloko profesionalak izan direla pandemia hasi zenetik osasun publikoa desegiten lagundu dutenak, pribatizazioari alfonbra gorria jarriz, lehen mailako arreta ixtea lagunduz, eta pazienteak bideokonferentzia bidez artatzea babestuz.
Bigarrenik, profesional horiek kontakizun pandemikoan aktiboki parte hartu dute, medikuntza tradizionalari, hau da, pazientearen sintomatologiaren bidezko diagnostikoari uko egin eta PCR deritzon probagatik ordeztuz, zeinak horretarako ez baitu balio.
Hirugarrenik, onartu dute pandemian zehar kobratzea PCR, ospitaleratze eta covid-ZIU positiboengatik, gobernuei eta sendagaien multinazionalei erabat hipotekatuz.
Laugarrenik, okerreko protokoloak aplikatu dituzte, biztanleengan mina soilik eraginez, batez ere adinekoei.
Bosgarrenik, inokulazioen ondorio kaltegarriak eta hildakoak gehiegizkoak direla ikusita, profesional horiek ez dute inokulazioak gelditzea eskatu, gutxienez haien eskura dauden datuekin egin beharreko azterketak egin arte. Alderantziz, datuok behin eta berriz ezkutatu dituzte.
Seigarrenik, beldurraren kontakizun bat eraiki dute, non ospitaleetako kolapsoak balio izan duen herritarren artean beldurraren birus neuronala inokulatzen laguntzeko eta ezkutuan osasuna pribatizatzen joateko, osasun-aseguru pribatuen gorakadagatik egiazta daitekeen bezala.
Horrenbestez, osasun-arloko profesionalak dira, gobernariei men eginez, osasun publikoa desegin eta pribatizazioa indartzera eraman gaituztenak, eta, esan beharra dago, sindikatuak funtsezko kolaboratzaileak izan dira prozesu horretan, pandemia betean ez baitzuten besterik aldarrikatu langileei inokulazioak ematea baino, eta, une honetan, ahotsik ez baitute jaso inokulazioak geldiarazteko, edo garraio publikoan maskara kentzea eskatzeko, obligazio absurdo eta ridikulu hori mantentzen duen Europako herrialde bakarra bagara ere.
Osasun-arloko profesionalak dira, gobernariei men eginez, osasun publikoa desegin eta pribatizazioa indartzera eraman gaituztenak, eta sindikatuak funtsezko kolaboratzaileak izan dira prozesu horretan
Pribatizazioaren aurrean osasun publikoa aldarrikatzearekin ados gaude, baina manifestazio horiek defendatzen dutena gehiago da, funtsean, profesional horien jardun profesional hutsa, nahiz eta horretarako benetako osasun publikoarekin ados dagoen gizartearen zati handi baten laguntza erabiltzen duten, beste langileek lortzen ez dutena.
Osasungintzako buruzagitzetan ez dauden osasun-profesionalei, gomendatuko nieke has daitezela aztertzen zer gertatuko litzatekeen kontakizunaren ardatzak aldatuz gero. Izan ere, osasun-arloko buruzagitza osasun-taldearen aurka joango baita, gertatutakoaren errua langile soilei egotziz, beren lanbidea behar bezala ez betetzea leporatuz. Berriki horixe gertatu da Zaldibarko zabortegian: Administrazioaren zabarkeriaren errua bertako hiru teknikariri egotzi diete, Zaldibarko zabortegian izandako gertaeren larritasunaren erantzulea buruzagitza bazen ere.
Osasun-arloko profesionalak nahiz sindikatuak argi eta garbi agertzen direnean pandemiaren neurri antidemokratikoen aurka, onartuz haien jarrera gobernuen eta osasun publikoa zuzentzen duten osasun-arloko profesional politikoen aginduetara egon dela, orduantxe egongo gara haiekin bat egin eta osasun publikoaren pribatizazioari EZ esateko.
Horregatik guztiagatik diogu, BAI esaten diogu osasun publikoari, EZ esaten diogu pribatizazioari, baina EZ esaten diegu, baita ere, pandemia honetan osasun publikoa desegiteko funtsezko elementu izan diren profesionalei, sindikatuei nahiz alderdi politikoei, kontakizun pandemiko gaizto honetan lagundu eta parte hartu baitute, eta horrek gaur egun dugun egoera sozial, ekonomiko eta politiko negargarrira eraman gaitu.
