Baserritik gatoz eta baserria berezkoa da. Baserria bizibidea da, bizitzeko bidea ematen duena, eta egiten duena jasangarria da. Aurrekoek ondorengoei erakusten diete, eta baserriko bizimoduak bizitzeko behar den guztia dauka. Irautea lortzen da. Kalea, aldiz, jasangaitza da, ikaragarrizko baliabide pila behar du mantentzeko eta irauteko, eta sortzen dituen beharrak menpekotasunezkoak dira.
Pako Iriarte
Suhiltzaile ohia, mendizalea eta surflaria. Azpeitia
Nahi baduzu, Independenteak aurrera egin dezan lagundu dezakezu. Idatziz, itzuliz, janariz, irudigintzan, bideogintzan, bertsotan, diseinuan, informatikan, psikologia klinikoan, abokatutzan edo diruz ere bai. Ziberjazarpenari aurre! INDEPENDENTEA LAGUNDU >
Primeran azaltzen duzu, Pako. Plazer bat zuri entzutea. Eskerrik asko!
“Ai, gizagaixoak, kalegorrian… zer egiteko baina KALE GORRIAN? Goseak hilko zaituzte, gero!
Pako, zeharo konbentzitu gaituk… baina zer egiteko?
Zer nahi duk, “estanpida” bat probokatzea hiritarren artean?
Ene bada, denak joanen zaizkizue (edota jinen!)
Ez Pako, ez duk hain erraza. Irtenbide bakarra “DESAZKUNDE” ditxosoa duk, inork nahi ez duena, omen.
Zeren eta… munstroa (Gargantua aseezina) guretariko bakoitzaren barnean baitago, GEURE ERRAIETAN,
geure barren-barrenean gaituk kaletarrak, kontsumista amorratuak, KAPITALISTA GALDUAK!
horixe da, hartan ere, Sistema Kapitalistaren lorpenik handiena: geure barne-barnean har higuingarria ereitea.
Realitatearen egokitasuna baliatzen ikasi beharrean gaude. Gutxiago izango omen gera, etorkinak beharko omen ditugu “ondo” bizitzeko.
“Desazkunde” populatibo hori gabe, baserrirako itzulera posiblerik ez dago. Balia dezagun, realitateak jarri digun aukera hori.
Barne barnean zer geran…ba Josu, zure ausnarketarekin bat ez datorrena. “ni” gabe ez dagoela “gu” rik, baina “gu” gabe “ni” galdurik eta gaixo dagoela.
Horixe gera muñean, “gu” gabe bizi ezin den izakia, naiz ta kapitalismoa bein ta berriz saiatu kontrakoa “hezi” arazten.
Aupa Josu:
Ideia labur bat, agian gogoetarako balioko dizuna, niri behintzat bai. “Kapitalista ez da kontsumista.” Kapitalismoak kontsumismoa dakarrela? Baliteke bai, kapitalismoak banakakoen gurariak betearazteko moduak ahalbidetu ditu, ahalguztidun batek zer behar dugun agindu gabe. Hala ere, orain, eta, geroz eta gehiago, industria digitalak gure gurariak manipulatzeko gaitasuna omen du; dopamina handik eta hemendik gure kontsumo joerak moldatzeko.
Gaur egun hain modan dauden mendi lasterketak, adibidez. Nola litzateke posible halako mendi lasterketak antolatzea atzetik ez baleude zapatila, arropa, mendiko material, finantzatzaile, etab.?
Baina, lehengora itzuliz, “kapitalista ez da kontsumista”. Zer ziren ba gure aurrekoak? Baserritarrak? Lan egin eta inbertitu, hori da kapitalista baten oinarria. Askotan pentsatzen dut nire artean, gaur egungo gaitzik handiena (klimarena baldin bada, eta horrelakoak ere alde batera utziz), ez ote den krisi morala. Eta krisi moral horretan, mentalitate kapitalista falta. Kapitalista izateak lana eskatzen du, ardura eta arriskuak hartzea, familian eta lagun artean batzea (kapitalista ez da indibidualista). Askotan pentsatzen dut gure inguruan ez ote diren falta kapitalista gehiago: okin, arrain saltzaile, harakin, jostun, etab. Noski, halakoen ogibidea bideragarria izan dadin erosleak, kontsumitzaileak (ez du zertan kontsumista izan) nolabaiteko ardura du: zeri edo nori ematen diot nire dirua? Nolako gizartea nahi nuke eta bultzatzen dut nire erabakiekin? Edukitzeko (materialki), eta izateko (espiritualki), lan egin behar da, zerutik ezer gutxi erortzen da, eta, debalde emandakoak gutxi erakusten du eta asko nekatzen ditu batzuk.
Sistema Kapitalistaren garaipen handiena (erabatekoa ez esatearren) bere barneko harra gu bakoitzaren barnean ereinda uztea izan da.
Hau da, munstro txiki batzuk gara barren-barrenean!
Kontsumista galduak, GAUZEN KONTSUMORAKO JAIOAN, zentzu txarrenean.
Robot kontsumo -ren-zale “enpedernituak” bihurtu gaitu Sistema Kapitalistak: GARGANTUA txikiak!