Giorgio Agamben

Oihartzun nahasgarriz blaituriko basamortu semantikoan haztaka: sentimentalismo epistemikoan murgilduta, prestigiozko fetitxeren bat behar dugu, segurtasun-estaldura gisa erabili ahal izateko; hari esker, errealitate fantasmal bat “humanitarioa” edo errukizkoa bihurtzen baitugu, eta gertatzen ari diren beste gauza guztiak erabat ezkutatzen.