Atsekabe pixka batekin eta distira handiarekin igaro zen Eibarko Lan Unibertsitateko ekitaldi-aretoan, 2020ko abenduaren 18an eta 19an, Osasuna eta Eskubideak, Mizelio Bilbao, Euskadiko Osasun Langileak eta Koroa Biluzik-ek antolatutako jardunaldia.
Atsekabea, 5G erradiazioek osasunean duten eraginari buruzko eztabaida zatia “kimatua” geratu zelako, Maria José Martínez Albarracínekin konektatzeko izan ziren zailtasun teknikoengatik.
Distira, hasierako ilusio berarekin amaitu baikenuen, eta urtarrilerako Eztabaida Zientifikoa-2021 bigarren zatia izango dena prestatzeko gogotsu.
Areto barruan arrakasta izan zuen eztabaidak, ikusleen txalo beroek erakutsi zutenez, antolatzaile eta hizlariekin oso eskertuak; baina, bereziki, multikomunikazioa lotu eta koordinatzeko orduan sortzen joan ziren zailtasun guztiak gainditzeko erronka aldarte onez jasaten jakin zuen talde teknikoarekin. Ez zuten lan makala izan, etxeko ekipamendua izanik, non borondatea gailendu baitzen beste ezeren gainetik, hurrengoan alderantzizkoa izateko akuilu gisa.
Gaiak hunkitutako ikuslego aktiboa izan zen. Eztabaidak maila altua lortu arren, ez zuen zalantzarik izan euskal herritarrok jasaten dugun zurztasun komunikatiboa eta eztabaida publiko orori ihes egiten dion administrazioarekiko etengabeko susmoa agerian uzten zuten galderak egiterako garaian. Ihes horren adibide, Osakidetzako Osasun Saileko bi arduradunek Eibarko Unibertsitateko ekitaldira joateko gonbidapenari uko egin izana, argudio xelebrea erabiliz. Eusko Jaurlaritzak ezarritako neurriak eztabaida askoren ondoren lortutako adostasun zabalean oinarrituak direla, eta beraz, gehiagora ukatzen direla… nortzuk dira ukatzaileak?
Demokratikoki etsigarria. Prebarikatzailea ia. Horrela, etsipen hirukoitza erakusten dut, euskal hedabiderik eze ez baitzen izan (Kataluniako telebista etorri zen). Oso bereziki, desengainua hartu dut jende gutxi bildu zelako. Mizeliosen foro digitaletan hain aktibo, borrokalari eta komunikatibo agertu eta jakintza-irrika handia zuten pertsona horiek guztiak ez zirelako bertaratu, eta ez ziotelako behar besteko aintzatespen-berorik eman talde horrek asteetan egin zuen ahaleginari. Antolaketa eszenatoki egokia bilatzea, hizlari, prentsa, telebista, teknikari, argi eta ikus-entzunezko ekipamenduen prestaketa eta ezinbestekoa zen gutxieneko ekonomikoa, poltsiko bakan batzuetatik ateratakoa, esfortzu izugarria izan zen. Halabaina, senitarte giroa izan arren, baita beste erkidego batetik (Zaragozatik) etorritako pertsonekin ere, bertako askoren aurrez aurreko berotasun falta sumatu zen.
Doakizue hemendik, bertaratu ginen guztion izenean, buru-belarri lanean aritu zareten dozena bat lagun horiei gure eskerrik beroena . Arrakasta bikoitza lortu zenuten, gainera: bigarren ekitaldi bat antolatzeko ilusioari eustea, eta lehenengoa baikortasun giroan agurtzea, une bakoitzean aktibo eta informatzaile izaten jarraituko dugunaren konfiantzak indartuta… behar sozial eta humanitarioak eskatzen duen tokian.
