Jatorrizko artikuluaren autorea: il simplicissimus
Jatorrizko bertsioaren izenburua: “La tirannide politicamente corretta: i ricchi si divertiranno per te”
Euskarazko itzulpena: Juan Martin Elexpuru
«Batzuei arraroa irudituko zaie Greta Thunberg eszenan agertu zenetik jet pribatuen hegaldiak %30 handitu izana, aberatsak eta super-aberatsak klima-aldaketa delakoaren babesle handienetakoak izan arren. Izan ere, sektorean ez da inoiz halako hazkunderik ikusi, pandemiaren eta haren ondoriozko blokeoan gertatu den hazkundea, bestalde, eta orain ere jarraitzen duena. Noiznahi ikusten dira beren jetekin zeruak kutsatzen, eta klimari buruzko hitzorduren bat dagoenean samaldan agertzen dira. Mundutarrok, planeta salbatu nahi dute, baina ezeri uko egin gabe, biztanleei sakrifizioak inposatuz, eurak nahi adina kutsatzeko askatasuna izan dezaten. Beraz, argi dago zergatik zentratzen den eztabaida guztia CO2an, eta ez kutsadura-mota askoz arriskutsuago eta zehatzagoetan, eta zergatik planteatu den karbono-kuoten auzia: horrek aukera ematen duelako produkzioaren birmoldaketa egiteko, planetaren salbazioaren aitzakia moralaren babesean, horrela, aldi berean, gero eta pertsona gehiago gutxieneko ongizatetik kanpo utziz.
Geure burua engainatzen dugu pentsatzen badugu karbono-kuotek enpresa txikienei eragingo dietela bakarrik, hauek hiltzeko ahalegina dela korporazio handiei lekua uzteko, guztioi eragingo baitigu. Dagoeneko askok planteatu dute arazo hau, eta ziurtzat jo da pandemia kontrolatzeko garatutako tresnak, pase berde ospetsua, esaterako (horrela deitua dezentzia patina bat emateko) etorkizuneko erabilerei begira pentsatuak daudela batez ere. Orain Holandako Rabo Carbon Bank-en adierazpen ofizial moduko bat ezagutzen dugu, Dutch Rabo Bank-en sukurtsal berria, WEFen zutabeetako bat izateagatik ezaguna.
RCBeko zuzendari nagusiak, berriki izendatutako Barbara Baarsma-k, elkarrizketa batean iragarri zuen “karbono-kartera pertsonala” dela etorkizuneko erronka. Funtsean, janarirako CO2 gehiegi sortu baduzu, ezin izango zara oporretara joan, edo alderantziz; autoz bidaiatu baduzu, ezin izango duzu hegazkina hartu, edo ezingo dituzu jaki naturalak jan, haragi sintetikoa edo prozesatutako transgenikoak baizik; eta karbono-kuota guztiak gainditu badituzu, ezingo duzu ezer erosi, nahiz eta horretarako dirua eduki.
Doconomy txartelaren kontzeptuaren hedapen tiranikoa da, Munduko Ekonomia Foroaren beste ideia bat, erosketekin lotutako CO2 isuriak arakatzen dituena, transakzio bakoitzaren karbono-inpaktua kalkulatzeko. Mastercard-ek ere aplikatuko du. Baina entzun dezagun Baarsmak dioena, bide honetan guztiz argigarria baita: “Jo dezagun Herbehereetako familia edo herritar bakoitzak karbonoa isurtzeko eskubide kopuru jakin bat jasotzen duela. Horrela, urte horretako muga baino gehiago ez isurtzea ziurta dezakegu. Isurketa-eskubideak karbono-kartera batean bilduko dira. Horrela, hegazkinean ibili nahi baduzu, hegazkinean ibiltzeko baliabiderik ez duen baten karbonoa isurtzeko eskubideak eros ditzakezu. Horrela, pertsona pobre horrek diru extra apur bat irabaz dezake, adibidez. Edo norbait etxe txiki batean bizi bada, bere emisio-eskubideak etxe handi batean bizi denari sal diezazkioke, pobreek ere ekonomia berdeari etekina atera diezaioten”. Lerro gutxi batzuk nahikoa dira bi mila urteko atzerakadaz jabetzeko.
Funtsean, zera esaten da katastrofe klimatiko baten iragarpen gaixotiaz baliatuz (frogatu gabeko hipotesia, benetako oinarririk gabea): karbono kuota baten jabe direnek saldu ahal izango diete ordaindu dezaketenei, aberatsek kutsatzeko luxua izan dezaten pobreen ordez, enpresa handiek txikiekin egingo duten gauza bera, txikiak irentsiz.
Hau litzateke demokrazia. Laburbilduz, elitearen neurrira egindako gizartea eta mundua ari gara sortzen, non aberatsek edozer egiteko luxua izango duten, besteei dena ukatu dietelako.
Jende honi ez zaio ezer axola. Beraz, ezin baduzu bidaiatu edo nahi duzuna jan, ez kezkatu gehiegi, eliteak dibertituko dira eta kutsatuko dute zure ordez. Eta azkenean esango dizute: konturatzen al zara, ergel itsusi hori, berotze globaletik salbatu zaitugula? Bai, eskerrik asko.
Egia esan, ez dakit perspektiba hauek gauzatuko diren ala ez, baina garbi izan behar dugu hori dela gauzen norabidea, eta oraintxe hasi behar dugula tirania politikoki zuzenaren aurreikuspen horien aurka borrokatzen.»
“ELITEAREN NEURRIRA ERATUTAKO GIZARTEA”
Duela ehun urte inguru, Mendatako profeta batek (Naberantarra, bera) bere iragarpenak egiten ebazan Gernikako astelehenetan:
-“DIRUA DIRUARI, BAINA TXIKERRA HANDIARI”. Auzoko
batek egin ei zian aproba. Bilboko eskaparate handi baten begien bistan zegoen hogerleko zuri baten aurrean bere hogerleko arrunta jarri zian kristalaren zirrikitu aurrean. Eta zer gertatu?
Badakizue… Txikia handiari.
– eta gainera, helduko da denboraren bat, non dirua sobera izanen den.
-Zelan. Dirua sobera?
-Bai, dirua tartez bide bazterretan.
-Ba orduan bizkor joango gara, eta geuk jasoko dogu…
– aah, baina zuek zoazenerako ez dau ezer balioko.
-Hortaz, diruduna NAHIERA, eta pobrea AHALERA.
– Hala izan DOK eta izango DOK.
NAHIARA eta… AHALARA
Karbonoarekin amaitu nahi dute, planetaren lurratik desagerrazari.
Hots, karbonoa gu gara.
Hori Odlok,
KARBONIZATUTA AKATU GURA GAITUZTETE
ET.ET.ET,
Eugenesikoen Inkisizio barria