Arrazakeriaren aurkako mugimenduak joan den igandean egindako deialdian parte hartu nuen.
Nire ustez kontzentrazioaren amaieran irakurritako manifestuak errealitatearen azterketa zehatza egin zuen, besteak beste, honako hau gogoratu zuelako: sarraskia egin zuen polizia marokoarrak inspirazio gisa izan zituela 2015ean Tarajaleko hondartzan etorkinen aurka Espainiako poliziak egindako hilketak, edo errefuxiatuek inguruan dituzten inguruabarren arabera jasotzen dituzten tratu desberdinak salatu zituelako.
Manifestua irakurri ondoren, errefuxiatu beltzaran batek, erabat hunkituta eraildakoak gogoratzeagatik, polizia gorputz beltzen bila joan zela esan zuen, eta baieztapen horrekin ezin naiz ados egon, adibidez, aurreko urtean, Mohamed VI.k diseinatutako planari jarraiki, Ceutara igarotzeko milaka marokoar uretara bota zirelako, eta ez ziren koloreko pertsonak, edo Jugoslavia ohiaren gerratean erlijioagatik milaka pertsona zuri hil zituztelako. Zoritxarrez, gizartean arrazakeria existitzen den arren, nik uste dut hau gauza bat dela, eta bestea polizia gorputz beltzen bila joan zela esatea da. Uste dut pertsona horrek baieztapen hori gehiago egin zuela arraza-bereizkeriagatik jasaten dituen aurreiritziengatik gertatu zenagatik baino.
Gehien bat, han gertatukoa hurrengoa izan zen, Mohamed VI.k Sánchezi egindako ordainketa, Sanchezek Mendebaldeko Sahararako legez kanpoko marokoar plana onartu zuelako.
Argi dago majzen marokoarrak Espainiako gobernuaren jarreran ahultasuna ikusten duen bitartean, emigratzaileekin edo beste edozein gairekin, honek trukerako txanpon gisa erabiliko duela, NBEk edo Europako Erkidegoak hori saihesteko jarduten ez duten arte. Amaitzeko, esango dut Europako Kontseiluko presidenteak edo Sanchezek Espainia eta Marokoko polizia-indarren ekintza koordinatuari emandako babesa lotsagarria dela
